Re: schodzenie na ziemię

Jeżeli mogę wejść na szczyt skały, góry i następnie zejść z niej dowolną drogą wspinaczkową na ziemię, glebę itp, i takie schodzenie oznacza zrobienie owej drogi, to wynika z tego, że w czasie wspinania mogę poruszać się dowolnie i w górę i w dół po drodze. Jeżeli w czasie wspinania nie mógłbym zejść z powrotem na ziemię, tak samo nie mógłbym w czasie schodzenia wrócić na top w razie błędu w celu ułożenia nowej sekwencji.
To czy się cofniesz czy nie, nie warunkuje zrobienia drogi. Jedynym warunkiem jej zrobienia jest dostanie się na jej koniec: na szczyt/do stanu, czy na glebę pod drogą. W przypadku schodzenia można z ostatnich metrów zeskoczyć skoro, można w czasie wspinania strzelać/podskoczyć do topu.
Jedynym czynikiem warunkującym klasyczny styl wspinania jest obciążony lub nie układ asekuracji.

Z tego na mój własny użytek wynika, że mogę w czasie wspinania zejść/zeskoczyć na ziemię i nie wpłynie to na styl przejścia jeśli nie działał układ asekuracyjny. Jak również to, że mogę zeskakiwać ze szczytu skał i w ten sposób robić drogi oesem. Wynika również to, że os nie zostanie zaprzepaszczony również wtedy gdy w przypadku żywcowania spadnę/zeskoczę ze skały, a następnie zrobię drogę ponownie tym razem z sukcesem nawet jeśli ponowne wspinanie będzie z liną. Oczywistą sprawą jest, że w przypadku osa ilość prób na żywca może być dowolna, aż do pokonania drogi.

Dobre definicje powinny być proste. Dodawanie do nich wyjątków, warunków, ale bez schodzenia..., ale bez cofania się itp jest tym samym co narzucanie drodze ogranicznika lub przerabiania ją w przystawkę.