Re: Quo vadis

Tekst wygląda na „pisany ze słuchu”, z rozmowy z zaskoczenia, bez możliwości autora do wygładzenia, poprawek.. jakby nie Piotra, który mówcą i autorem jest starannym i błyskotliwym.

To nie pomieszanie pojęć, ale wrzucenie ich zbyt wielu do jednego worka.

Marku, nie ma znaczenia jakie literki (od nazw gór) są przed polskim „izmem”.
Nie ma znaczenia nazwisko dowódcy (czy to Zawada, czy Tomala).
Znaczenie ma, że od „iluś-tam lat” imperatyw „spektakularności” i „medialności” wyznacza kierunki „polskim wspinaczom narodowym”.

Szczęśliwie, są bastiony broniące jakości [np. Komisja Wspinaczki Wysokogórskiej (PX!), Ty, młodzianie z Sakwy], i tak sobie myślę, że dobrze się stało, iż ten nadmuchany balon K2 pękł - nie w pięknej walce rodem z książki Lionely'a Terray’a, ale poprzez „wyrolowanie” klientów przez średnią kadrę kierowniczą nepalskiej agencji turystycznej.

Wierzę, że to pozwoli zresetować polskie cele górskie i powrót wspinania dla wspinania, a nie dla gawiedzi.

Włodek „Jacooś” Porębski