Cześć!
Na wstępie małe wyjaśnienie. Nie przepracowałem na Łabajowej ani godziny i nie wkleiłem tam ani jednego ringa, więc nie traktowałem Twojej opini osobiście ;-)
Ja wielokrotnie w przeszłości krytykowałem obijanie istniejących dróg tradowych i dalej krytykuję. Jednak w przypadku gdy taką drogę obija jej autor, a w szczególności gdy obija ją juz na samym początku bo taką ma koncepcję, to ograniczam się co najwyżej do "kręcenia nosem" i ewentualnie próbuję przekonywać. Tak więc nie o sam fakt krytyki z Twojej strony mi chodziło, ale o jej formę.
> Wspinasz się znacznie
> dłużej, niż ja, więc pewnie sam to czujesz -
> może to kwestia etyki, może elegancji, ale tego
> się po prostu nie powinno robić. Nie powinno
> się wklejać ringów na drodze, która aż się
> prosi o prowadzenie na własnej, gdzie dobre
> przeloty siadają co metr.
OK. Rozumiem Twój żal i w ogólnym przypadku Cię popieram. Czasem wspinam sie na własnej. Jednak znajdzie się też poważna grupa osób, która będzie za obiciem tych dróg, a ich koronnym argumentem będzie to, że gdy będą mało chodzone to za kilka lat znikną w mchach i zielsku, że cała praca włożona w ich odkopanie pójdzie na marne. Szanując zdanie autorów dróg i amatorów chodzenia rysami po ringach, w dyskusji o takich przypadkach nie wytaczam ciężkiej artylerii. Swoje własne drogi, które możnaby łoić na własnej albo obijam albo nie ... wg własnego uznania (prawie wszystkie obiłem).
> A jeśli już te ringi
> musieliście wkleić, to dlaczego w taki spoosób,
> że prowadzenie po ringach stało się bardziej
> ryzykowne, niż na własnej? Czemu to ma
> służyć? Popularyzacji wspinania? Tego też nie
> popieram i nie rozumiem, myślałem, że
> przestrzeganie pewnych kanonów, czy może nawet
> zasad, jest ważniejsze.
>
Zawsze z dużą rezerwą podchodzę do narzekań, że coś jest obite za rzadko, za gęsto, złośliwie itp. Każdy stosuje tutaj swoje kryteria. Opinie na prawdę bywają skrajnie różne. Zwykle Ci, którzy narzekają są głośniejsi ...
Dla mojego wieloletniego partnera i serdecznego kolegi (pozdrwiam, jeżeli czyta), co druga droga jest śmiertelna, a co trzeci przelot jest za wysoko (trochę oczywiście przesadzam, ale niech ma ... :-P). Przyzwyczaiłem się już do gradu "k..." i "ch..." lecacych z góry, również na moich drogach ;-).
Ze mną, na przykład, sobie za bardzo nie ponarzekasz ... ja mam dość liberalne podejście do tych spraw.
>
> Przeszkadza mi sam
> głównie sam fakt, że taka droga została obita
> - był to bowiem idealny materiał na trad, a
> może nawet na kursową drogę do nauki wspinania
> na własnej.
>
Byc może masz rację. Być może warto było akurat tą drogę zostawić. Nadal jednak uznaję prawo autora do decydowaniu o charakterze drogi tak samo jak Twoje czy moje prawo do krytyki. Może autor następnym razem weźnie to pod uwagę, może wytnie ringi na Twoim zacięciu .. ;-)
>
> Nie rozumiem też idei decydowania o
> powadze drogi za pomocą wyboru miejsc pod wpinki.
> Myślałem, że we wspinaniu sportowym chodzi o
> sport, nie o powagę. Ewentualną powagę można
> ringami zabić, ale pokusa jej wywindowanie
> poprzez rzadkie lub złośliwe umiejscowienie
> wpinek jest totalną aberracją.
> Zrozumiałbym potrzebę utrzymania powagi drogi,
> która wcześniej była poważna, ale to nie jest
> ten przypadek.
Pisząc o tym, że w naszych skałkach jest miejsce zarówno dla ringostrad jak i dla dróg posiadających swoją powagę, pisalem o zasadzie ogólnej, a nie o tej konkretnej drodze, o której Ty piszesz.
Poruszyłeś kilka aspektów:
Pierwsza sprawa to wybór miejsc pod wpinki i jego wpływ na "powagę" drogi. Nie będę się rozpisywał nad niuansami dokonywania wyboru. Jakośc skały, pozycja wpinkowa, odległość od poprzedniej wpinki i odległość od gleby lub innej poziomej formacji, wreszcie sposób prowadzenia liny itd. itp. ... Czasem wystarczy tych warunków, żeby ograniczyć inwencję ekipera. Taka czy inna "powaga" drogi robi się sama ...
Oczywiście w welu przypadkach możemy decydaować czy wbić ringa niżej czy wyżej. Czy masz gotową receptę jak zadowolic wszystkich? Dla jednego OK będzie co metr, a ja np. nie mam nic przeciwko wychodzeniu metr nad przelot 10 metrów nad glebą. Z drugiej strony często gdy trudności zaczyhają sie od samej gleby wbijam przeloty co 80 cm.
Napisałem poprzednio i podtrzymuję, że jestem za zostawieniem ekiperowi swobody w wyborze sposobu obicia drogi, przy zachowaniu zdroworozsądkowych reguł (gleba, możkliwie wygodna pozycja wpinkowa + oczywiste sprawy techniczne np. jakośc skały itp.), bez sztywnych ograniczeń wynikających z potrzeby zadowolenia każdego wspinacza. Każdego zadowolić sie nie da. Każdy poszukuje we wspinaiu innych wrażeń. Niech każdy wspina się po takich drogach, które spełniają jego oczekiwania.
Żeby trochę o konkretach. Znany prawie wszystkim Kant Lipczyńskiej, kiedyś mocno przedyskutowany, mimo, że trudności techniczne dla mnie niewielkie, to zawsze wywołuje u mnie dodtakowy zastrzyk adrenaliny. Nawet jeżeli w słabszy dzień po prostu się tam spietram, to zawsze będę bronił jak niepodległości prawa do tworzenia takich dróg.
Druga sprawa, którą poruszyłeś to tzw. drogi sportowe. Czy masz jakąś gotową definicję co to takiego "droga sportowa" w odniesieniu do sposobu obicia? OK. Umówmy się roboczo, że droga sportowa to taka, która ma przeloty nie dalej niż 1,2 m od siebie. Umówiliśmy się i jestem w stanie zaakceptować taką definicję. Tylko w takim razie uważam, że
nie każda droga robiona w skałach musi byc drogą sportową. Nigdy, robiąc nowe drogi, nie myślę o nich jako o drogach sportowych. Niech obok dróg "sportowych" bedą drogi "niesportowe". Ty wybierzesz wspinanie po sportowych, ja po tych innych. Wszyscy będą zadowoleni :-)
Trzecia sprawa ... wracasz do pojęcia "złośliwe" obicie. W ogóle nie pisałem o czymś takim. Można obić złośliwie, można obic źle na skutek błędu, a można zostać oskarżonym o złośliwość przez napalonego gościa mającego małe pojęcie jak powstaje droga (o złośliwości oskarżającego o "złośliwość" już nie chcę pisać).
> Przyjmuję to co piszesz, że ktoś, kto się tam
> namęczył nad wyrywaniem zielska, miał prawo
> zrobić z drogą to, na co miał ochotę.
> Niemniej, pewien niesmak pozostaje. Bo efekt jest
> trochę taki, jakby ktoś, kto przez pół godziny
> kroił ryby na sushi, polał je później
> keczupem:-)
Masz prawo do swojego zdania i do krytyki. W wielu przypadkach podpiszę się pod tym co mówisz (piszesz). Jednak chyba z natury jestem chyba mniej radykalny od Ciebie, stąd różnica w "ostrości" komentarza w pewnych sprawach .. :-)
> Pozdrawiam -
> Olgierd
Również pozdrawiam, i życę udanych wspinów na drogach "sportowych" i namawiam na te "niesportowe" .. :-)
Artur
EDIT: wyciąłem nagłówek wprowadzający w błąd co do autorstwa treści tego posta.
Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2014-04-23 13:40 przez ako.