McAron Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> makar Napisał(a):
> --------------------------------------------------
> -----
> > Astro, dzięki za linki. Jak wrócę we wtorek
> z
> > Sokołów to spróbuję poczytać.
> > Ale wydaje mi się, że ósemka niewiele daje
> bo
> > praca na jej zaciskanie, a więc energia jaką
> > może pochłonąć, jest znikoma w porównaniu
> do
> > energii odpadnięcia.
>
> Łatwo jest oszacować maksymalne możliwe
> wartości tej pochłoniętej energii.
> Wystarczy pomnożyć siłę graniczną liny przez
> długość odcinka liny wyciągnietej z
> zaciskającego się węzła. Wychodzi max 1kJ przy
> założeniu (nierealnym), że pod działaniem
> siły granicznej wypruto z węzła 10 cm.
> Tymczasem praca potrzebna do zatrzymania lotu jest
> równa co najmniej m*g*h, co dla
> półtorametrowego lotu
> osiemdziesięciokilogramowej bryły sztywnej daje
> 1.18 kJ.
Komi poruszasz się z fizyki po obszarach które dla mnie są czarną magią. Ja przyjmuję to na "chłopka roztropka". Postaram się więc zobrazować Ci to na przykładzie a Ty mi pieiesz gdzie coś zgubiłem:
Mamy kliszę/matrycę i obraz który chcemy na niej utrwalić. Przy danych warunkach oświetleniowych właściwą ekspozycję możemy uzyskać np na takie dwa sposoby: czas naświetlania 1/500s i otwór przez który wpada światło (przesłona - im niższa wartośc tym większy otwór) f:1.8
Światło padało więc na matrycę bardzo krótko ale bardzo dużo.
Możemy także bardzo wydłużyć czas do np 1/60s i przymknąć przysłonę do f:16 by uzyskać tak samo i prawidłowo naświetlone zdjęcie. Ilość swiatla pozostała ta sama, ekspozycja jest prawidłowa na obu fotach a zmieniła się tylko głębia ostrości.
Drugi przykład. Bierzemy pętle z dyneemy o nominalnej wytrzymałości 22kN. Zapinamy do niej 80kg i zrzucamy 60cm. Pętla zrywa się przy marnych 9kN (nie chcę grzebać ile dokładnie ale wiesz o czym mówię). Jeśli teraz do tego układu wepniemy choćby 10cm liny dynamicznej to jestem pewien że dynema wytrzyma swoje nominalne 22kN. Ilość energii którą pochłonie te 10cm liny jest marna, ale dla dynemy kompletnie statycznej robi to kolosalną różnicę.
Ja wcalę nie twierdzę że ósemka pochłonie tyle energii. Cudów nie ma. Ja twierdzę, że zmieni wykres z: krótko i dużo, na: dłużej i mniej. Bez ósemki wykres udaru to będzie Cerro Torre, a z ósemką takie Kilimandżaro;)
Jeśli energia upadku została skonsumowana dłużej to automatycznie nie mogła osiągnąć takiego samego piku bo "ilość światła musi się zgadzać". Inaczej mówiąc ósemka wydłuża czas od momentu gdy układ po locie zaczyna się napinać, rozciągać, do momentu gdy jest już tylko przekaźnikiem a ciało zatrzymuje lot.
Zgadzamy się co do tego, że przy dużej ilości liny w układzie i WO poniżej 1, będzie to mialo drugorzędne znaczenie, ale przy wysokim WO moim zdaniem ósemka ma duże znaczenie.
> W ten sposób szacując, ósemka byłaby w stani
> zaabsorbować większość energii
> półtorametrowego lotu. W rzeczywistości tylko
> pomiary w prawdziwym układzie asekuracyjnym
> dałyby sensowne wartości. Na pewno roli ósemki
> nie można bagatelizować tylko na podstawie
> prostych oszacowań teoretycznych.
Komi spróbuję się przebić przez ten artykuł w weekend z kolegą po fizyce, bo ja nie jestem w stanie merytorycznie polemizować na tym poziomie teorii.