Zarzut przeciwko takiemu systemowi są oczywiste. Przede wszystkim zjeżdżający jest hamowany na dole i asekurant na dole ma lepsze rozeznanie sytuacji. Asekurantowi na górze znacznie trudniej uchwycić, kiedy najlepiej hamować.
Kolejna sprawa: lina hamująca w systemie, który jakoby zarekomendowano, jest narażona na splątanie. W końcu w trybie extrabłyskawicznym ma tutaj przelecieć przez przyrząd kilkadziesiąt metrów liny. W systemie, o którym mówię, tego problemu nie ma. Tak więc np. nie mogą się tu zdarzyć spieprzone zjazdy (klient byłby niezadowolony, gdyby nagle gwałtownie się zatrzymał z połowie, bo lina się splątała). Nadto lina tak traktowana, zawsze ma tendencje do chłamienia się. A jeśli kilkadziesiąt metrów ma być podane w ciągu kilku sekund, to istnieje spore ryzyko, że przez jakieś węzły i podobne plątaniny asekurant nie zapanuje nad liną. W końcowejfazie zjadu jeden metr za dużo może sie okazać nieciekawy w skutkach.
Inna rzecz: ten system asekuracji spowalnia zjazd. A zjazd ma być efektowny, szybki. Ten który ja proponuję, czyni temu wymogowi zadość.
Jacooś (o co sie z nim kiedyś nieładnie starłem - jeszcze raz przepraszam Włodku) pronował natomiast stałą "fałkę". Moim zdaniem ma to tę wadę, że nie mało mobilne. Przecież tak czy owak ktoś musi być na dole. Skoro ma być, to niech będzie oferując największą elastyczność działania.
Wiadomo, że naciąg po jakimś czasie siada. W moim systemie nie ma tutaj konieczności reagowania na to natychmiast, ponieważ wszystko może zrównoważyć asekurant. Tymczasem w stałej fałce jej odpowiednie ustawienie decyduje o skuteczności hamowania.
Nie mówiąc już o tym, że w fałce znacznie trudniej wypiąć delikwenta po zjeździe.