Szalony Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> -czy uwazasz pedofilie za zlo moralne-czy "nie wypowiadasz się"
Nie wiem czy "zło moralne", ale generalnie jest to złe. Trzeba też pamiętać, że "granica pedofilii" jest w zasadzie nie do wyznaczenia: czy seks 22-latka z 17-latką to jest pedofilia?? Wg mnie nie, ale mogą być inne opinie. Nie chciałbym być sędziom w takiej sprawie!
> -jesli tak-to co czyni owo zło?
Ze "złem", rozumianym "kosmicznie", zawsze był problem - jakby nie podejść, to mamy paradoksy. Chyba najlepiej wybrnęli z tego manicheiści...
> Wskazalem Ci na relatywną słabość "argumentu paternalistycznego" i relatywną moc "argumentu z
> kultury i tabu".
Żeby unikać dętego słowa "moralne" to odpowiem tak: precyzyjnie sformalizować się takich subtelności nie da, ale prosto i w skrócie za działanie właściwe uważa takie jak to chyba pierwszy (??) wyraził rabbi Hillel, zapewne protoplasta rabiego Joszua, ponad 2000 lat temu:
"That which is hateful to you, do not do to your neighbor. That is the whole Torah; the rest is commentary."
Przytoczone przez Ciebie argumenty też są generalnie dobre. Z tym że w przypadku pedofilii argument 1/. ("paternalistyczny", jak go nazwałeś) nie bardzo pasuje: roczne dziecko nie jest podmiotem, tzn. nie podejmuje świadomych decyzji. W tym sensie podmiotem byłby tu jego rodzic, który zapewne nie życzyłby sobie takiego traktowania swojego dzidziusia. Nazwałbym to, może niezręcznie, argumentem "racjonalno-egoistycznym".
Argument kulturowy - trafny w tym sensie że zwykle tabu działa bardzo skutecznie - nie jest niejako "pierwotny" (skąd się bierze?) ani też "jednoznaczny" (zależny od kultury jaką studiujemy).
[NB niejaki Adam Smith w swoim pierwszym, a mniej znanym dziele, "Theory of moral sentiments", usiłował powstawanie takich zasad moralnych wyjaśniać metodą "niewidzialnej ręki"]
Tabu kulturowe są też historycznie (w czasie) łamane, wraz z rozwojem danej kultury. Antonina Englischowa zaledwie 100 lat temu nie mogła się publicznie pokazać w spodniach, bo było to absolutnie niedopuszczalne. Przewodnicy musieli taszczyć dodatkowy ekwipunek, przebierała się pod ścianą, a potem na szczycie "do zdjęcia". Dziś kobiety - tfu, na psa urok - łażą po górach w jakichś obcisłych majtkach, aż zgroza patrzeć... :)
Pytanie: dlaczego takie złamanie tabu jest dopuszczalne, a inne (np. rzeź niewiniątek) nie?? Ja myślę, że właśnie z w/w powodu: gdybym ja był niewiniątkiem, to z pewnością nie chciałbym być zarżnięty, głodzony, gwałcony, bity etc. No, więc jeśłi tak, to i ja muszę być konsekwentny i sam się do tego stosować.
Oczywiście, możesz mnie tu "dopaść" pytając dlaczego akurat takie ZAŁOŻENIE przyjmuję a nie inne - np. kompletną anarchię. Na to przekonującej odpowiedzi nie ma. Można próbować wyjaśniac to względami "estetycznymi", albo też pragmatyką: inaczej społeczeństwo nie mogłoby funkcjonować, bo wszyscy by się pozabijali.
Moim zdaniem z grubsza jest taka alternatywa: albo totalna anarchia (wtedy w zasadzie możnaby spokojnie całą "gałkę" wysadzić w powietrze), albo jakieś reguły gry. Jeśli wybieramy drugą opcję, to w/w propozycja jest też minimalną (nie ma niepotrzebnych zakazów, tylko niezbędne - prawo powinno być proste).
Natomiast różne "tabu", które zapewne w początkowym stadium ewolucji społecznej (paleolit) dominowały, miały charakter nieracjonalny i zróżnicowany (w różnych społecznościach), co utrudniało ich współistnienie. Dlatego z czasem obserwuje się wyraźne wypieranie "tabu kulturowego".
Jest to wg mnie proces nieuchronny, nei tylko w zasadach "moralnych". Podobnie w nowożytnych czasach zmieniją się np. zasady w sztuce. Stosunkowo mało rewolucyjna zmiana kanonu w malarstwie ikon, przejście od Teofana Greka do Andrieja Rublowa, trwała wiele pokoleń. Na przełomie XIX/XX drastyczne wieku zmiany kanonu zachodziły kilka w przeciągu życia jednego malarza (Picasso). To oczywiście z naturalnych przyczyn (nawet zwierzęta nie lubią wielkich zmian - jak się świnkę morską przenosi do nowego "domku" to jest niespokojna i zaniepokojona) jest dla ludzi niepokojące i powoduje opory. Dopiero z czasem się do tego przywyka.
Ale wydaje mi się to "naturalną koniecznością" rozwojową, a poza tym człowiek ma wielkie zdolności adaptacyjne, więc myślę, że sobie poradzi. Co więcej, jest to ewolucyjnie dobry bodziec - Żydzi, którzy chyba najwięcej zmieniali środowisko i najbardziej są w tym "wyćwiczeni", radzą sobie wyjątkowo dobrze. Tak dobrze, że niektórzy posądzają ich o rozmaite mroczne "spiskowe działania". I, co ciekawsze, choć Żydzi to "Am ha-Sefer" (Lud Księgi) i Prawo grało tam zawsze istotna rolę, to z drugiej strony rozmaite tabu były przez nich bardzo często łamane! Byli wśród nich skrajni mistycy i racjonaliści, ortodoksi i ateiści, komuniści i prawicowcy, społecznicy i bezwzględni kapitaliści, zamordyści i anarchiści etc.
> Pomyłka polegajaca na nazwaniu kota psem z pewnoscią nie wyzwoliłaby u Ciebie negatywnych
> emocji ktore ubrałeś w "prawicowe myslenie"-mylę się?....
Masz rację. Chodzi o to że wg mnie jest to robione 1/. świadomie i celowo (a nie przejęzyczenie), 2/. intencją mówców jest deprecjonowanie pewnej grupy ludzi. Ja nie widzę powodów do takiej agresji wobec tej grupy ludzi, która historycznie od pewnego momentu czasu zaczęłą być mocno prześladowana (jak wiadomo za czasów O. Wilde'a w kolebce demokracji, Anglii, siedziało się za to w ciężkim więzieniu), a i do dziś ma życie niełatwe, a mnie to kompletnie nie szkodzi, ani nie przeszkadza.
Pozdrawiam!