Jak zauważyłem w dyskusji przedstawiany jest przede wszystkim punkt widzenia osób

zaangażowanych w jakiś sposób w naukę wspinania, a w każdym razie osób posiadających spore

doświadczenie wspinaczkowe. Chciałbym wyrazić opinię z drugiej strony, czyli osoby mającej

niewielkie doświadczenie wspinaczkowe. Odnoszę się tu w zasadzie jedynie do kursów

skałkowych. Kurs skałkowy trwa kilka dni. Oczywiste jest, że w tak krótkim czasie niemozliwe

jest nauczenie kogoś technik umożliwiających pokonywanie ekstremalnych dróg. To, co można

zrobić, to wpojenie podstawowych zasad bezpieczeństwa, budowania stanowisk, podstaw

asekuracji, zachowania się w trudnych sytuacjach, etc. Wydaje się, że do nauki tego

potrzebny jest nie tyle wysoki poziom (aktualnych) umiejętności wspinaczkowych, co raczej

duże doświadczenie. Wspinanie nie jest nauką ścisłą, najczęściej nie ma jednego dobrego

sposobu postępowania w danej sytuacji. To, który sposób wybrać dyktowane jest doświadczeniem

uczącego instruktora. Konkluzja jest jasna im większe doświadczenie, im więcej osobiście przeżytych różnych sytuacji, tym większa liczba sprawdzonych rozwiązań. Oczywiście to tylko pewne przybliżenie, nie zawsze ilość przechodzi w jakość. W sporcie obarczonym ryzykiem, a takim

jest wspinanie, unifikacja szkolenia jest oczywiscie niezbędna. I to nie powinno podlegać

dyskusji. Problem leży w kryteriach przyznawania licencji instruktorskich. Wydaje się, że

aktualne umiejętności wspinaczkowe nie powinny być jedynym, czy też może nawet głównym

kryterium. Choć oczywiście jakieś minimum powinno być ustalone (jak rozumiem duża część

dyskusji dotyczy właśnie owego minimum). Nie może być też przecież tak,że instruktor sam w

ogóle się nie wspina. Ale równie istotne wydaje się być doświadczenie, a także cechy

osobowościowe instruktora. Nie każdy może uczyć, nie każdy fenomenalny wspinacz potrafi

uczyć. Aby uczyć potrzebna jest cierpliwość, zrozumienie dla słabości początkujących (zdarza

się tak, że wysokie umiejętności utrudniają naukę podstaw - to, co dla uczącego jest

oczywiste, dla uczonego może być niewykonalne). Prawie wszyscy, którzy ropoczynają się

wspinać odczuwają lęk, lęk przed wysokością, przed ekspozycją i to od instruktora w pewnej

części zależy to, jak szybko sobie z nim poradzą. Aby uczyć wspinania potrzebna jest pewna

wrażliwość, umiejętność postawienia się w sytuacji osby dopiero zaczynającej. Gdybym miał

wybór zapisania się na kurs wspinaczki skałkowej do młodego instruktora, prawie mistrza

świata, robiącego zachwycające Os-y, ale nie mającego zbyt dużego doświadczenia w dużych

ścianach, któremu nie przydarzył się trudny kibel, a do tego myślącego przede wszystkim o

drogach na niego czekających, a nie o tym, żeby nauczyć mnie podstaw wspinania i osobę

starszą, może już nie tak aktywną wspinaczkowo, ale posiadającą duże doświadczenie z wielu

rożnych trudnych sytuacji to wybrałbym tą drugą. Proszę o dobre zrozumienie tego, co

próbowałem tu wyrazić. Nauka wspinania jest bardzo złożona, obejmuje wiele elementów, a nie

tylko umiejętności techniczne. Większość czasu to manipulowanie sprzętem, większość sprzętu

służy zapewnieniu bezpieczeństwa. I to właśnie wydaje się podstawowym celem szkoleń

wspinaczkowych. Mówiąc inaczej, kim innym jest trener wspinaczki sprotowej, a kim innym

instruktor uczący początkujących. Pierwszego możemy oceniać poprzez to, ilu mistrzów świata

uczył, kryterium oceny drugiego będzie to, ilu jego kursantów nie zginęło w górach. Tu znowu

uwaga, to oczywiście uproszcenie mające na celu uwydatnienie mojego stanowiska. Proszę nie

traktować tego całkowicie dosłownie. Podsumowując, w całej toczącej się tu dyskusji zbyt

mało miejsca, jak się wydaje, poświęcono sprawom o których tu pisałem skupiając się jedynie

na kwestiach sportowych i finansowych. Co oczywiście jest zrozumiałe, ale chciałbym też, aby

wzięty był pod uwagę punkt widzenia tej drugiej strony, strony uczonej. I jeszcze

przepraszam, jeśli popełniłem jakiś nietakt, lub czegoś niezrozumiałem. Na swoje

usprawiedliwienie mam to, że jak pisałem wspinam się od niedawna i jeszcze nie wszystkie

subtelności toczącej sie tu dyskusji byłem w stanie zrozumieć.