Ależ Śmigaczu, nie wiem jakie są mapki, bo mam tę samą przypadłość co KSN recenzujący Przewodnik Grzegorza, słaby wzrok i okulary korekcyjne do czytania... może nawet gorzej, bo jestem troszeńkę starszy od Krzysztofa (Fizola). Mapek po prostu nie widzę, jedynie odnotowuję ich obecność jako obiektu graficznego:)) Nawet zapytałem czy to są te nowoczesne kody paskowe, które widać w niektórych reklamach - po przejściu drogi skanujesz telefonem i masz to w wykazie oraz w rankingu 8anusi, a jak podasz w opisie drogi "pierwsza bezpieczna" to ci gratis przysyłają teleskop do wpinek z 8aprlu.
Nie to jednak Panowie jest istotą Topo, bo to jest topo niewątpliwie, nie zaś przewodnik turystyczny. Oczywiście w rejon czy sektor trzeba jakoś trafić i tu faktycznie wielkość załatwiła by sprawę czytelności i mam nadzieję orientacji. Był taki problem również w przewodnikach Pawła, ale nie mając innego wyjścia została zakupina licencja na mapy satelitarne, co nie w każdej sytuacji budżetowej jest możliwe.
Reasumując to zaanonsuję, że Przewodnik JŚ zawiera kilka sensacyjnych odkryć natury historyczno topograficznej w stosunku do innych publikacji (tu jestem lekko zaskoczony, że Krzysztof nie zwrócił na nie uwagi w tekście recenzji pisząc o Frenofagu), nowych nigdy nie publikowanych skał, aktualny stan eksploracji wraz ze wskazaniem jej potencjalnych możliwości (tego też jeszcze nie było) - szczegółów nie będę wymieniał odkryjcie je sami. Bo są.
Dodam tylko od siebie, że w mojej opinii cały zestaw indeksów: skał, trudności, nazwisk wraz z pozostałą ikongrafią i towarzyszącymi memorabiliami, robi wrażenie solidnie wykonanej roboty i niewątpliwie nią jest.
Jak trafić na Goncerzycę... :) to pytajcie Wacusia - bo wie i nie robi z tego dramatu :))) !
Na Brzuchacką to może ja powiem:
Warianty są różne: można od Ryczowa i tak wydaje się najprościej, bo... prosto :), można niebieskim szlakiem, ale opiszę inaczej i bardziej zawile, bo .. cały czas prosto :}}
Stajemy na asfalcie wedle ryczowskiej Strażnicy (Zamek, ale jestem przyzwyczajony do starej nazwy - teraz będzie trudno - bo w Przewodniku Grześka nie ma Zamku - mapka jest s.71), zapierdzielamy cały czas prosto do ostatniego zabudowania (po drodze asfalt skręca w prawo, ale my z uporem maniaka ciśniemy jak ? - no prosto:); wchodzimy w sadzonkowy las, potem leśny las drogą gruntową i co ?... zapierdalmy prosto. Po drodze dochodzimy do pasa skałek po prawej, ale to nie te.. jednak jesteśmy już blisko.. można pobulderować, bo ścianki fajne. Dalej o dziwo ciśniemy nadal prosto i w pewnym momencie dochodzimy do skrzyżowania z drogą idąca od Szczebla. Obie drogi kulminują pod ścianą Brzuchackiej Skały, kto nie zauważył, to jesteśmy już pod nią samą. W drugą stronę w kierunku Kolonii jest b.szeroka przecinka robiona w ubiegłym roku z utwardzoną trochę drogą gruntową.
Tera(z) UWAGA BARDZO WAŻNE
i nie jest to zwyczajowe casanostrowe ostrzeżenie - leśnictwo pilickie (podległość terytorialna) jest dość rygorystyczne, uwaga z tymi autami, źle się to skończy i na skale w ogóle się nie będzie można powspinać. A od strony Pilicy, tuż na skraju Kolonii jest budynek leśnictwa, to co prawda nie leśniczówka, ale..."Achtung Babe", Panowie to nasza wspólna sprawa. Jurysdykcja leśnictwa ogrodzienieckiego (ryczowskiego) sięga tylko do ostatnich zabudowań od strony Ryczowa - dalej są mandaty i kuku środowiskowe dla eksplorujących czasem te rejony: Szczepana, Grega, Dużego, Ciszka i skromnie piszącego te słowa.
pozdrawiam,
