cześć !
Wracając do pierwszego pytania tej dyskusji, ale i zahaczając nieco o inne tematy pomyślałem, że szybciutko napiszę co i jak…
Ludzie wysyłają mi sporo pytań o parametry i sprzęt, a odpowiedz na nie wymagałaby raczej całego cyklu artykułów..
Wszyscy żywimy się w życiu różnymi mitami i półprawdami, w które święcie wierzymy – w fotografii jest ich równie dużo. Mity dotyczące sprzętu fotograficznego podsycane są przede wszystkim przez producentów sprzętu i rożnego rodzaju „specjalistów”, którzy okupieni w najdroższy sprzęt chcieliby, aby wszyscy uwierzyli,że aby robić dobre zdjęcia, trzeba mieć po prostu „profesjonalny” (czyt. najdroższy) sprzęt.
Tymczasem jest/bywa akurat odwrotnie.
Sprawa wspomnianego zdjęcia.(które zresztą uważam za dość przeciętny przykład fotografii użytkowej/dokumentacyjnej bez specjalnych ambicji artystowskich)
Niestety to foto jest też nieco wyjarane w tle, ale m.in. dzięki
temu prezentuje zimne klimaty tego dnia.
Za to eliza jest za słabo doświetlona jak na mój gust i tego już nic nie zrównoważy.
Tym niemniej to jest dokument i dlatego go nie wykasowałem. (Mimo wszystko dzięki za pochlebny komentarz-:)
Zdjęcie zostało wykonane prostym Canonem eosem D20 i doświetlone wbudowaną lampą błyskową Potem nie wymagało już żadnych specjalnych manewrów w Photoshopie.
Zdjęcie -jak widzisz - jest zrobione przy totalnym(choć jasnym) zachmurzeniu – i to zwykle jest idealna pogoda do fotografowania. Na równi z tzw. „magic hour”.
Eos D 20 to tzw. amatorski aparat, ale właśnie takie „amatorskie’ aparaty dają możliwość pracy w trudnych warunkach. Paradoks?
Mój sztandarowy eos 1DS mark2 jest, co prawda uważany za super profesjonalny, ale jego waga sprawia, że trudno zabrać go ze sobą na ścianę.
Niestety tzw. profesjonalny sprzęt wymaga też profesjonalnego osprzętu, a ten też sporo waży.
Próżno by szukać profesjonalnych aparatów z wbudowana lampą błyskową – a ta jest bardzo przydatna przy szybkiej fotografii za dnia.
Dlatego w fotografii na ścianie bardzo często używam mojego starego zestawu eosów 500, 50E (zawsze slajdy ), czy D20 ,a tylko czasami ciągnę ze sobą marka 2. Na wyprawie na Trango używałem go głównie podczas trekkingu i w bazie.
Jeżeli chcecie drukować zdjęcia w magazynach oczywiście, tzw. amatorskie aparaty sprawdzają się tylko do pewnego formatu, ale prawda jest taka, że zdjęcie wykonane aparatem o możliwościach matrycy sięgających 8Megapixeli swobodnie będzie nadawać się na rozkładówkę każdego magazynu. Oczywiście, jeżeli jest dobrze naświetlone, ostre i najlepiej zrobione jasnym obiektywem.
Jeszcze, co do obalania mitów.. Bardzo wierzę w starą prawdę że „wspina się nie sprzęt, a człowiek”. To odnosi się także do fotografii. Dla wielu „technicznych” umysłów to bardzo zła nowina, dla innych zabawienie…
W ubiegłym roku prowadziłem warsztaty fotograficzne na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Monterrey w Meksyku. Zdziwilibyście się jak „podły” sprzęt mieli młodzi artyści (choć szkoła bogata). Wielu studentów miało stare lustrzanki z lat 80-tych. W plenerze większość z nas używała slajdów ,ale niektórzy studenci kupili sobie negatywy „za 3 peso”. Efekt – z kilku najtańszych aparatów wyszły najciekawsze kreacje.
Ostatnio sporo tematów ciśnie mi się na klawiaturę – i chyba popełnię jakiś cykl poradniczy o fotografii, bo w ostatnich latach – razem z rozwojem i upowszechnieniem fotografii cyfrowej sporo zmieniło się też w fotografii górskiej… a mitów coraz więcej i więcej.
(Chociaż akurat w tej dyskusji muszę zgodzić się z większością głosów)
Serdecznie pozdrawiam!
David
acha!
byłbym zapomniał,
za jakieś 3 tygodnie puścimy galerię foto na wspinaniu z wyprawy na Trango. Może będzie kilka ładniejszych fot (bo większych i nieprzeskalowanych na siłę)
Będzie też galeria na www.wyprawy.onet.pl (już coś jest pod hasłem Rutinoscorbin Trango Expedition), nowy blog jest już teraz na www.VerticalVision.pl i foty są na stronie radiowej Trójki…Notabene jutro tez może coś wspomnimy na antenie o fotografii (choć nie na pewno) ok. 10.15 i 15.25 w Trójce.
