dr know Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> w poziomym Abałakowie wytapiające się w dół dziury
> "rekompensuja" na bieząco w jakimś stoniu
> wytapianie się czubka trójkąta (dlatego nie nalezy
> pazowac na długości pętli)....w pionowym żadnej
> rekompensaty nie ma....
? Co to znaczy rekompensują ?
Dam Ci zagadkę pomocniczą :-)
Wyobraź sobie, że ktoś prowadzi jedną linę
zygzakiem między dwoma ścianami szerokiej rysy,
raz lewa ściana, raz prawa. Czy po obciążeniu liny
siły działające na przeloty w kierunkach wyrywających
ze ścian będą zależeć od tego ile jest w sumie przelotów?
Jeśli nawet będą, to tylko i wyłącznie dzięki tarciu liny
o karabinki, gdyby tarcia nie było, to na każdy przelot
działałaby taka sama siła niezależnie od tego czy
przelotów jest 4 czy 40.
W przypadku liny opartej o lód współczynnik tarcia
jest bardzo mały, więc nijakiej rekompensaty nie ma -
siły działające na wierzchołek trójkąta w którym się
łączą otwory są niezależne od tego, czy w tym lodzie
są jeszcze jakieś inne kanty przez które przechodzi
lina (w szczególności kancik powstały gdy lina wychodzi
z lodu poziomo).
Owszem, znaczenie ma to, że cały łuk liny przesuwa
się pod wpływem topnienia lodu w trzech wymiarach,
więc droga, którą musi przebyć w lodzie łuk liny
jest zakrzywiona i przez to dłuższa. Poziomy abalakow
jest zatem znacznie lepszy od pionowego - gdybyśmy
chcieli obciążać oba ramiona pętli.
Jednak w przypadku który opisałem, obciążamy tylko dół.
Kąt otworów może być nawet większy niż 90 stopni.
Węzełek, czy coś tam na górze, wtapiając się w lód
będzie przejmować odpowiednio większą część obciążenia,
dzięki czemu będzie można zmniejszyć siły działające
w okolicach spotkania otworów (wywiercić otwory pod
kątem większym od 90 st).