Re: Jak porównać nieporównywalne?

lukmul Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> "Po co"- bo jest "lepszy" (cudzysłów specjalnie)
> STYL, chyba trudniej jest przejść tą drogę (jak
> zresztą kazdą inną) bez pierwszej bezpiecznej niż
> z...- nieprawdaż?;)?,

Nie każą inną - na ogromnej większości dróg "pierwsza bezpieczna" jest nieistotna.
Nie wiem czy nie doszukujesz się stylu, a nawet STYLU w postaci, w której go nigdy nie było. O tym poniżej.

> może ktoś nie próbuje
> dostosować drogi do siebie, tylko siebie do drogi.
> może ktoś ma "zasady" ponad "ułatwienia"- bo
> pierwsza bezpieczna jest "ułatwieniem" poczynanym
> zazwyczaj ze "strachu" (obawy przed lotem na
> glebę)- i jeśli ktoś tak chce to jego
> sprawa...-ale nazywajmy rzeczy po imieniu...
> Zapominamy chyba że wspinanie (może być, nie musi)
> to nie tylko bezpieczne przechwyty i cyfra
> (najlepiej szybka i łatwa;)) to też kalkulacja
> ryzyka, ocena swoich umiejętności, dobranie
> "właśnie tego dnia", zaufanie do asekuranta itd.

Masz rację. Ale czy w każdych skałach trudność polega na psychicznych trudności? Są rejony w których tak jest (np piachy) gdzie jest to element istotny, ale w naszym czy westowym wspinaniu sportowym? Gdzie trudność polega na trudnościach fizycznych, a ryzyko jest od zawsze minimalizowane? Więc nie wydaje mi się, aby na jakiejkolwiek drodze istotę trudności powinno stanowić ryzyko przyglebienia przed wykonaniem pierwszej wpinki.

> Co do przykładu z franken to patrz to co napisałem
> wyżej..., wspinanie ZAWSZE niesie w sobie element
> ryzyka!!!

Zawsze niosło i będzie niosło element ryzyka. Pełna zgoda. Dlatego we wspinaniu sportowym jest ono minimalizowane. Przecież widzimy ten proces od kiedy się wspinamy.
Myślę, że różnica w naszym podejściu do tego tematu polega na innym spojrzeniu na to, czy warto podejmować ryzyko na drogach, które nie są tego warte.. no właśnie... są czy nie są tego warte? :-) Taki np Filar Wyklętych - robiłem go jeszcze na własnej (były chyba dwa czy trzy ringi) ale teraz bym na nią na własnej już nie poszedł. Za bardzo lubię się dużo wspinać, za bardzo lubię robić inne rzeczy, żebym ryzykował np jedno czy trzymiesięcznym leczeniem jakiegoś złamania.
Jednak gdybym szukał takich emocji, to nie ma przecież problemu żeby realizować się we wspinaniu, gdzie element trudności psychicznych jest bardziej istotny niż w takim np Rodellar :-)

> A co jeśli droga kończy się łatwym
> terenem (przykładów multum) i wychodzi się nad
> niego kilka metrów z półą gdzieś tam niżej-
> poslizgniemy się i "po ptokach";););)

To znaczy, że droga jest żle obita. Zawsze uważałem, że trzeba myśleć o osobie, dla której dana droga jest fizycznym maksem.

> Zastanawia mnie czesto czemu nie usankcjonujemy
> wspinania na wędkę jako przejścia
> "najczystszego"-zero operacji sprzętowych, tylko
> przechwyty a i getra mniej zafaluje;)

Może dlatego, że na znaczącej części dróg powieszenie drogi jest trudne - zresztą tak samo jak patentowanie drogi na wędkę :-)

> Ps.Niech się każdy wspina jak chce ( o ile zmazuje
> te obrzydliwe krechy;)),

Tutaj pełna zgoda. Mam problem z zapamiętywanie patentów, ale w życiu nie zrobiłem na skale żadnej kropki czy kreski. Nie rozumiem, po co się je robi :-)

> ale dorabianie do tego
> ideologii to juz zupełnie inny temat...

Ale ideologię, to właśnie Ty próbujesz dorabiać :-)

inw
-------------------------------------------------------------------
Za cienki żeby mi dołożyć