No tak... Sporo tego co tu napisałeś i mnie przelatuje przez głowę. Duże wrażenie zrobił na mnie film o tym Francuzie (chyba?) który zrealizował swoje marzenie pospacerowania po linie rozciągniętej pomiędzy dachami wież WTC. Ale tam można się było dopatrzeć jakiejś ideologii. Patrzcie ludeczkowie, goniący od rana nie wiadomo gdzie i za czym, podnieście głowy, popatrzcie na mnie i zastanówcie się nad swoim życiem.
Dopóki są jakieś plany do realizacji, to życie ma sens, jak się spełnia najważniejsze marzenie to nagle, po euforii, nadchodzi dramatyczna pustka. Zdaje się, że i gościa od WTC to dotknęło.
Czy takim wymarzonym spacerem po linie nie był dla Olka zjazd z Cho Oyu? Ten wybór, chociaż szalony, miał jeszcze pozory sensu. Każdy następny to już, według mnie, nie ryzyko, ale głupota. Mogło się udać, jak przed chwilą na Broad Peak, ale w zasadzie to nie powinno. A gdy się już jednak udało, to co dalej? Czy Ty wiesz jakie były dalsze plany Olka? Bo jeśli spotkałbym Bargiela to na pewno się go o to zapytam. Gdzie ty chłopie chcesz jeszcze na tych nartach zajechać? Co ci się marzy? Korona Ziemi? Nie? Czy na pewno? To z czego jeszcze chciałbyś zjechać?
McAron, jeśli znałeś osobiście Olka, wiesz coś na temat jego dalszych planów górskich, to bardzo proszę o informację. Jeśli nie publiczną to na pw.
Taką samą prośbę mam do wszystkich zaglądających na te forum.
Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech,
i pamiętaj, jaki spokój można znaleźć w ciszy.
O ile to możliwe, bez wyrzekania się siebie
bądź na dobrej stopie ze wszystkimi.
Max Ehrmann - Dezyderata