Re: etyka wspinania a zawieszanie ekspresów

Micaj Napisał(a):

> Zeskok nie jest też niczym innym jak lot (bo się
> nie udało zejść) lub wycof z drogi.

Ciekawe. Przypominam sobie drogę, na której
trudne miejsce było nad wąską półeczką.
Wpinka trochę wysoko, dawało się dopełznąć
na tarcie, po wpince można było obejrzeć
chwyty (jakieś nędzne dwójki, brak dobrych
stopni) - do wyboru jest w tym momencie
pociągnięcie dalej do następnej półeczki,
albo zeskok na tę poprzednią, rest
i przemyślenie dalszych ruchów. Ewentualnie,
ześlizgnięcie się do półki - zejściem bym tego
jednak nie nazwał. Czy wykonując taki
manewr tracę OSa? Przecież asekuracji
nie obciążam. Fakt, że wpinka dodaje mi dwa
punkty mocy psychicznej - inaczej bałbym się
że nie trafię na półkę. Ale to nie jest obciążenie
asekuracji. To jak jest? Wolno zeskoczyć
na półkę w połowie drogi? A jeśli tak, to
czemu nie wolno na glebę?

> Dla mnie to oczywiste - lot/zeskok oznacza
> stracony OS.

Oczywiste na wiarę, czy na mocy określonej
reguły? Jeśli to drugie - jak ona dokładnie brzmi?
Właśnie to jest tematem dyskusji - wybacz
mi zatem nadmierną drobiazgowość.

> Byłoby to całkowicie przejżyste, gdyby nie
> pomysłowość osobników (bez urazy ;) typu
> Kominiarz, który od razu wymyśli sytuacje
> problemowe typu - zejście i odwiązanie się od
> liny, powrót jak doładuję, lub start ze skoku,
> więc zejściem jest zeskok (paranoja :)

Pomysłowość osobników pokroju Kominiarza
czasami się jednak przydaje. Jej brak u osób
tworzących reguły (w tym: akty prawne) skutkuje
późniejszymi wypaczeniami, aferami, oscylatorami
etc :-) Dlatego reguł powinno być jak najmniej,
ale za to porządnych - nietłukących się o kant
dupy.

Dzięki nauce wylatujemy w kosmos,
dzięki religii wlatujemy w budynki.