Ściąganie ściąganiu nierówne. Ja to widzę jak OS - bez ściągania oraz reszta styli - różne poziomy ściągania.
A teraz kilka przypadków z mojego życia: Na pewnej uczelni jest pewien bardzo trudny przedmiot. Mimo, że wykładowca jest bardzo dobry i nawet ciekawie prowadzi wykład zdaje sobie sprawę, że jego przedmiot jest bardzo trudny. Toteż na egzaminie, po zaprezentowaniu pytań poprostu wychodzi z sali. Ściągniecie odpowiedniego materiału z notatek (z książek nie ma jak, bo jedyną na ten temat ma wykładowca w sowjej biblioteczce) też nie jest banalnie proste, ale w grupie jakoś da się ustalić spójną wersję i da się zaliczyć wykład. Na moim roku znalazł się dwóch ambitnych, którzy postanowili, że nie będą ściągać. Nie zaliczyli w pierwszym terminie. Nie wiem jak wyglądało ich drugie podejście, ale dali radę. Z tym, że napewno większość osób z roku nie była w stanie im dorównać mimo, że reszta głupia nie była. (U nas na po pierwszym semestrze odpada połowa studentów, a po drugim, kolejna połowa)
Drugi przypadek: Ogólnie wydawałoby się że na studiach, które robiłem nie da rady dojść do choćby licencjatu tylko ściągając, czy mając probemy na pierwszym roku. Jednak miałem okazję spotkać geniusza ściągania. Jest kolokwium. Około 8 studentów na sali na której mieści się 40-50 osób. Wspomniany geniusz ściagania totalnie nie przygotowany. Są 3 zadania. Pierwsze zadania jakimś cudem sciaga od najbliżej jemu siedzącej osoby. Nie całe po prowadzący zauważył i go przesadził. Drugie zadanie ściąga z notatek. Oczywiście w notatkach nie ma konkretnie takiego samego zadania więc znów ma niepełne rozwiązanie ale coś ma. Prowadzący zauważył i zabrał mu torbę i zeszyty i postawił przy sobie. Pierwsze dwie osoby kończą pisać i oddają kolokwium dyskutując z prowadzącym. Geniusz sciągnia podchodzi jako trzeci i w odległości 0,5 m od prowadzącego przepisuje trzecie zadanie od stojącego przed nim osobnika. Prowadzący nic nie zauważył. Koleś zalicza kolokwium chyba na 3+. Co by nie było koleś miał psychę do ściagania w każdych warunkach i w życiu sobie radził. Oprócz studiów ciągnął jakąś prywatn działalność, co u nas było dość trudne bo ilość godzin zajęć była na pierwszych dwóch latach w okolicach 40 tygodniowo.
Jeszcze jeden przykład z życia. Na jednych z ćwiczeń prowadzący w dość łatwy sposób wyeliminował możliwość ściągania na kolokwium. Powiedział tak: "Na kolokwium możecie przynieść co chcecie. Możecie mieć zeszyty, książki, komputery (wtedy nie było WiFi na uczelni) Zadania były tak ułożóne, że trzebabyło poprostu wymyśleć rozwiązanie. Żdnych analogicznych przypadków do ćwiczeniowych. Ale wszystkie potrzebne narzędzia matematyczne na ćwiczeniach poznaliśmy. Nawet jak koleś obok Ciebie wymyślił coś to i tak dużo kreślił, a poza tym przepisywanie równań z wieloma poziomai indeksów jest dość ciężkie. To było już po licencjacie, jak wsponiany wcześniej geniusz ściagania odpuścił sobie dalsze studiowanie.
Oczywiście nie da się tak przygotować zadań jeśli sprawdzamy wiedzę encyklopedyczną. Tak mozna zrobić tylko z tematami wymagającymi myślenia.
Pozdrawiam