Jednak
po przyjrzeniu sie wszystkim cytowanym schematom, oslabiam troche swoja o nich pozytywna opinie.
Starsze schematy (tez np. Pokszana w roznych zrodlach) sa klarowniejsze, ale
- w szczegolach wyciagu nr 6 podaja wszystko ciut uproszczone i pol stopnia za latwo
- i przede wszystkim nie dosc jasno podaja cos, co jest wazne dla nie poputania sie.
Ze najbardziej charakterystycznym punktem orientacyjnym drogi jest platforma ze stanowiskiem nr 4,
polozona na czyms co z daleka wyglada na rodzaj 6-metrowego prostopadloscianu na filarze.
W polaczeniu z tym, ze mylnie podaja, jakoby wariant Renedez-vouz oddzielal sie na 2 stanie (i to w dol !).
Gdy w rzeczywistosci oddziela sie w polowie 4 wyciagu, czyli ponizej i na lewo od stanu nr 4.
[[Czyli mozna do Rendez-vous startowac ze stanu 4 w lewo w dol i trawers poleczkami w lewo, niekoniecznie probowac dochodzic od dolu po lewej stronie filara, krucho; Jesli nie myslec o tym, gdzie odchodzi ma Rendez-vous,
lub skoryguje ow rejon oddzielenia obu drog, to wszystkie proporcje staja sie jasniejsze.]]
Wlasnie od stanu 4 droga Gronskiego zmienia charakter na fajniejszy, a filar sie spietrza.
Najnowszy schemat Pokszana z 2006 (powyzej, zaczerpniety ze strony Dozenta) lepiej oddaje szczegoly wyciagow 6 i 7 i 8, ale proporcji nie poprawia,
wrecz na wyciagach 3 i 4 troche zaciemnia (skadind te wyciagi sa malo azne co do trudnosci, ale wazne orientacyjnie).
Wyciag nr 4 biegnie skosem w l e w o , na platforme z owym stanowiskiem nr 4.
Oto widok kluczowej czesci Filara Gronskiego ze wspinaczami i stanowiskami.
W tym zwracam uwage, ze wspinacze na dole ciut sie putneli (widzialem ich wczesniej i dol robili zbyt w prawo, idac skose od prawej omineli platforme)
i zalozyli swoj stan 4 mniej dogodnie, w miejscu gdzie zetkneli sie z wlasciwa droga,
w prawo i ciut powyzej platformy ze zwyczajowym stanem 4.
Mam nadziej, ze to pomoze w orientacji.
Pozdr.
Zmieniany 3 raz(y). Ostatnia zmiana 2007-08-26 02:42 przez GG.