Jak już pisałem w sąsiędnim poście, czołówka LED Lenser H7 ma kiepski kabelek łączący pojemnik z bateriami i samą lampę. Po jakimś czasie kabelek ten przerywa się wewnątrz, najrychlej po stronie pojemnika na baterie. Nie da się tego kabla normalnie wymienić jako całości, a jeśli nawet się da, to nie warto, bo ilość pracy po stronie lampy przewyższy koszt nowej czołówki. Dlatego części kabla po stronie lampy lepiej nie ruszać, tylko odciąć kawałek po stronie baterii i dosztukować w to miejsce odcinek własnego kabla (trzy żyły we wspólnej izolacji) lub dać w to miejsce trzy niezależne linki - jak w poniższym opisie. IMHO to ostatnie rozwiązanie jest lepsze, nie tylko z uwagi na trudność z dostaniem odpowiedniego kabla (3 żyły w płaszczu o średnicy zewn. zaledwie 2.5 mm), ale też dlatego, że trzy niezależne i odpowiednio grubsze linki bez wspólnego płaszcza mogą być trwalsze, niż oryginał.
Robimy to następująco:
1. odcinamy wadliwy kabel kilka cm od komory baterii, założenie jest takie, że niekontaktujący fragment kabla zostaje w odciętym kikucie
2. wyjmujemy baterie
3. wyciągamy szczypcami pozłacane styki baterii
4. wykręcamy 2 lub 4 śrubki mocującę wewnętrzną przegródkę odgradzającą baterie od elektroniki pod spodem
5. odkręcamy kolejne dwie śrubki mocujące płytkę elektroniki i zarazem dociskające potencjometr do wajchy, wajcha ma być przy tym w jednej ze skrajnych pozycji (z uwagi na pkt. 14)
6. przecinamy kabelki (czerwony, biały i czarny - przynajmniej u mnie) tuż przy przepuście po wewnętrznej stronie komory baterii
7. odcięty z obu stron przepust z odcinkiem zepsutego kabla jest trwale wklejony w obudowę komory. Jeśli się nie da wyrwać resztek kabla, rozwiercamy go stopniowo coraz większymi wiertłami, aż zostanie czysty otwór na podmieniony nowy odcinek kabla lub trzy ciasno dopasowane linki
8. odizolowujemy końcówki uciętego kabla, dolutowujemy do nich przedłużki w postaci linek w izolacji fi=1.25 mm (przy grubszych może zajść konieczność dodatkowego poszerzenia otworu)
9. izolujemy dwa z trzech wykonanych połączeń cienką termokurczką, potem wszystkie trzy grubszą, a potem jeszcze raz, tak żeby zaciśnięta termokurczka usztywniła zlutowane połączenia
10. przewlekamy nowe kabelki przez otwór po starym kablu i wciągamy/wpychamy je do środka ile się da (tzn do samej termokurczki - później to wywleczemy z powrotem)
11. odizolowujemy końcówki przeciągniętych linek, zakładamy na nie odcinki termokurczek do późniejszego zaizolowania lutów, dolutowujemy oryginalne kabelki, izolujemy termokurczkami
12. wywlekamy z powrotem nowe kabelki, aż oprą się o wewnętrzne termokurczki - na zewnątrz zaś ma zostać kilka centymetrów luźnych linek, dając odpowiedni zapas elastyczności
13. okolice otworu możemy zalać jakimś klejem/wypełniaczem, dla uszczelnienia i wzmocnienia przepustu
14. montujemy z powrotem elektronikę, uważając na pozycję krzyżakowego potencjometru względem wajchy - zgranie pozycji jest łatwe, jeśli wajcha jest w skrajnej pozycji (patrz pkt. 5)
15. skręcamy przegrodę, montujemy styki baterii.
Całość zajmuje kumatemu elektronikowi od 1 do 2 godzin roboty, przy założeniu, że ma się odpowiednie kabelki (linki) i dużo różnych termokurczek, od bardzo cienkich do fi 6mm, plus narzędzia - zapalniczka lub palnik do termokurczek, lutownica, prycyzyjne szczypce do odizolowywania przewodow i linek, cienki śrubokręt krzyżakowy.
Wyciąganie płytki drukowanej z elektroniką w zasadzie nie jest konieczne, ale znakomicie ułatwia manewrowanie kabelkami podczas dolutowywania i zaizolowywania przedłużek. Mając dobry odsysacz do cyny można też odlutować od płytki oryginalne przewody i dolutować nowe linki wprost do płytki drukowanej, ale nie będzie to łatwe - na płytce jest 17 elementów SMD, ciasno naćpanych, poza tym oryginalne linki są znacznie cieńsze od wstawianych przedłużek - linka o przekroju powyżej 0.15 mm kw. może się nie zmieścić, a przecież chcemy wstawić możliwie najgrubsze (u mnie było 0.35 mm kw.)