Pojęcia jak wszystko ulegają zmienie z upływem czasu, a czasami się zupełnie dezawułują.
Przykładem może być "rycerskość". Było, dziś praktycznie nie ma. Jednocześnie każde pokolenie ma to do siebie, że twierdzi o tym które wchodzi w życie, że jest pozbawione ideałów itp.. Dopóki nie ma zdarzeń które faktycznie zmuszają do działań, które weryfikują takie opinie to jest czce gadanie. A nie sądzę byśmy dyszeli żądzą weryfikacji swojej odwagi, ofiarności, pogardy dla śmierci.
Joanko! zakładam po formie pytania, że nie masz 16 lat. W związku z tym, czy mając tyle lat myślałaś o tym wszystkim o czym z pisałaś z takim dosyć silnym patosem. Ja nie? Tematem moich rozmyślań było w jakie góry pojechać w dany weekend i jak się zerwać z lekcji. Ewentualnie jaką marynistyczną książkę kupić w antykwariacie przy Hali Mirowskiej. Z kolei mój kolega, którego akurat ten wiek przypadał na okres stanu wojennego, chodził do szkoły gdzie uczniowie i nauczyciele karku nie zginali i świadomośc miał już zupełnie inną.
Mówienie o bezideowości "obecnego" pokolenia dotyczy nie tylko naszego kraju, ale większości krajów europejskich. Stany są inną historią bo jak mi się wydaje korzenie tego społeczeństwa zbudowane są na innych zasadach niż społeczeństw europejskich.
Ja bym się raczej skłaniał w kierunku postulatu by o historii przypominać i uczyć, jednocześnie zmuszając do myślenia i analizowania. Historia bez refleksji, często gorzkiej i bolesnej jest dla mnie zupełnie zbędna. Tylko wyciąganie wniosków i stawianie trudnych pytań może dać efekt w przyszłości. Tak by po raz drugi nie wpadać w to samo g...
Mogę tu wywołać pewną furię ale zawsze w dniach rocznic narodowych ogarnia mnie co najmniej smutek, na sposób przedstawiania u nas historii. Jak się to już robi na w pozycji krzyża. Na klęczkach w domyśle powtarzając "bo Słowacki wielkim poetą był". Dla mnie to nie prowadzi do niczego. Jest po prostu kolejnym odklepaniem pacierza i tyle.
Jest świetny film dotyczący naszej najnowszej historii. Chodzi mi o "Wójka". To jest film który szybko został zapomniany. Dlaczego? Bo jak sądzę pokazał historię nie czarno biało, ale opisał mechanizm wewnętrznego napięcia, będących po przeciwnej stronie barykady sił, gdzie komuś muszą w końcu puścić nerwy... I nagle okazuje się, że motorem jakiegoś działanie wcale nie musiał być heroizm, pragnienia zakrycia własnym ciałem karabinu maszynowego tylko zwykły strach.
Pozdrawiam