marian, zupelnie sie nie zgadzam, to sa teorie sprzed 20 lat. podejscie jest takie, ze przy braku zlamanej kosci nalezy maksymalnie szybko uruchamiac, szczegolnie staw. np w przypadku sportowcow przewaznie rehabilitacja zaczyna sie na drugi dzien. torebka stawowa jako taka ma maly wplyw na stabilnosc stawu. natomiast wiazadla maja. podczas takiedo skrecenia wiazadla sa albo rozrywane, albo rozciagane. poniewaz nie jest to tkanka rozciagliwa, nie ma mozliwosci jej "skracania" nalezy w takim wypadku wzmacniac miesnie kontorlujace staw. wlasciwie jedynym powodem dla ktorego nastepuje odnowienie kontuzji w stawie skokowym jest brak wlasciwej rehabilitacji. nie wiem jak to sie nazywa po polsku. po ang jest to proprioceptive rehab. w czasie kontuzji nastepuje nie tylko naderwanie sciegien, wiazadel oraz torebki (ktora jako taka ma jedynie za zadanie produkcje plynu, jej funkcja stabilnosci wynika jedynie ze zrosniecia sie wiazadel z ta membrana), ale rowniez nastepuje zniszczenie komorek informujacych o szybkosci rozciagania-kurczenia sie miesnia i sile wywieranej na zaczep sciegna (Golgi Tenndon Organ oraz Muscle Spindle Fibers).
wsadzanie w gips torebki stawowej nie wzmocni, ani nie powoduje jej poprawnego zrastania.
jest b wiele publikacji n/t leczenia i metod, prosze sobie poczytac i sie doksztalcic przed wypowiadaniem sie w takich sprawach. Approach and Management of Athletic Injuries byloby jedna z takich pozycji. jak napisalem, twoje podejscie jest z lat 70tych.
"Cough cough, excuse me while I wipe the spray off my face" Will Gadd