Samuel:
> Osobiście bym się nie podniecał, NS nie mają
> kasy nie bieżącą działalność, a co dopiero
> na wykup gruntów. A wyjebanie kogoś z jego
> własnej działki, tylko dlatego, że my chcemy
> się wspinać może tylko pogorszyć naszą
> sytuację. Zamiast leczyć, lepiej zapobiegać i
> lobbować przeciwko zabudowie skał, które
> najczęściej są objęte różnymi formami
> ochrony.
Samuelu, nie pierwszy to już raz wołasz na puszczy i marnujesz mój czas. Ale ponieważ Twoje wołanie pozostanie w sieci na długo siejąc dezinformację, spieszę Ci donieść, że nie masz pojęcia o czym traktuje prawo szlaku. Nasze Skały, póki mam tu coś do powiedzenia i nie zostanę przegłosowany, z różnych powodów (nie tylko finansowych) nie będą kupowały gruntów ze skałami, a renta wywłaszczeniowa dotyczy w przypadku wspinaczy służebności drogi (ścieżki) pod skałę i braku możliwości zakazania wspinania, wynikającego z faktu, że gmina uzna wytyczone tam drogi wspinaczkowe za element infrastruktury sportowo-rekreacyjnej, który służy dobrostanowi mieszkańców gminy i przyjezdnych.
To tyle w skrócie. Temat zajawiony w artykule jest wałkowany (nomen omen) od lat i jak dziennikarz Rzepy zauważył (na przykładzie Sobiesiaka) może również posłużyć do różnych wałków, ale projektowana ustawa załatwiłaby dostęp do skał położonych na prywatnych działkach, pod warunkiem, że nie byłyby one równocześnie objęte ochroną i oczywiście pod warunkiem, że renta wywłaszczeniowa byłaby racjonalnie niska - np. taka, którą rocznie mogłoby sfinansować dla wybranego rejonu dwóch wspinaczy, odmawiając sobie po jednym piwku na głowę w skali miesiąca (czyli, dla niekumatych rachunkowo - chodzi mi o równowartość ceny 24 piw). To oczywiście tylko przykład bez związku z rzeczywistością, bo przygotowywany cennik jest mi na razie nieznany, zresztą pewnie będzie on uchwalany lokalnie w gminach - wszystko przy założeniu, że ustawa i tym razem nie zostanie uwalona pod pretekstem, że dzięki niej ktoś wybuduje hotel bez zgody właściciela działki, na której ten hotel miałby się mieścić.
m.b.