Re: parametryczne miejsca?!

Screeny z mojego maila. Warto zwrócić uwagę na datę maila (2011-06-21 12:27) oraz datę powstania relacji na climb.pl ( [www.climb.pl] ) (21 czerwca 2011 o 18:39)-co sugerował mi przy rozmowie telefonicznej Sprocket.





Mam nadzieję, że to już ostatni mój post w tym temacie(nie każcie mi pisać więcej!)-zapraszam do lektury:)

Ideą wszelakich zmagań zawodniczych jest stworzenie równych warunków (oczywiście w graniach możliwości) dla wszystkich zawodników tak by w bezpośredniej walce byli w stanie pokazać kto naprawdę jest lepszy. Droga "parametryczna" jest zaprzeczeniem tej idei ponieważ może łatwo zdyskwalifikować niższych zawodników nawet jeżeli prezentują o wiele wyższy poziom. Jest to uznawane za błąd konstruktorski i nie powinno mieć miejsca szczególnie na zawodach juniorskich gdzie: "...niżsi zawodnicy...zdarzają się nader często...".

Czytając relację Adama narzuca się wniosek, że skiepściliśmy sprawę ponieważ wygrały nie te osoby które powinny(czyli Alex, Piotruś, Dominika) ponieważ było widać, że wspinają się lepiej, tylko złośliwe centymetry ich zrzuciły. Słowo "parametryczny" w tym przypadku jest w dużym stopniu nacechowane negatywnie, a w tutejszej relacji występuje nader często (pobieżnie doliczyłem się 5 słów "parametrycznie" + kilku synonimów, nie wspominając już, że poświęcone temu akapity zajmują sporą część wspomnianej relacji). Rzeczywistość rysuje się zgoła odmiennie, albowiem na drogach faktycznie było kilka dalekich ruchów,( ba nawet monostrzał z wylotem nóg-jednak polegał on na skoku z no-handa do klamy w bok i zarówno Piotruś jak i Alex nie mieli z tym ruchem problemu mimo, że podchodzili do niego dość sceptycznie) co jest zresztą niezbędne i niemożliwe do wyeliminowania na takiej konstrukcji przy takim, a nie innym secie chwytów, jednak osobiście dbałem, żeby niżsi zawodnicy mieli przynajmniej dodatkowe stopnie umożliwiające im przejście sekwencji. Przykład ze "strzałem do TOPu" na którym poległ Alex jest jakąś zupełną brednią, ponieważ było wręcz na odwrót-niżsi zawodnicy byli w stanie lepiej ustawić się na wysokich stopniach co zarówno udowodnił Piotruś przechodząc to miejsce statycznie (gdzie parametr?!) jak i jednoznacznie skomentował Alex kilka postów wyżej.

Co do superfinału, to na jego przygotowanie mieliśmy jakieś 30 min, i była to baaardzo utrudniona wersja kobiecego finału-w kluczowym momentach sekwencja wiodła po stopniach i poprawkach. W związku z tak ekstremalnie okrojonym czasem nie byliśmy w stanie dokładnie przetestować wszystkich sekwencji, docykać wpinek itd (średnio mogliśmy poświęcić nie więcej niż minutę na metr tej drogi 19-metrowej drogi). Ta wpinka faktycznie mogłaby być przedłużona lub mogliśmy zaznaczyć, że należy się do niej wpiąć wcześniej (tak zrobił Adrian) jednak zwyczajnie zabrakło nam czasu na takie dywagacje. Całe szczęście nic się nie stało...

Co do charakteru superfinału to przeważały na nim zarówno dalekie ruchy(nie pod Piotrusia) jak i małe chwyty(pod Piotrusia). Ruch na którym młody się posypał, jak już wspominałem był możliwy dla niego do przytrzymania(prawie mu się udało) jak i w miarę sprawiedliwy, ponieważ obydwaj używali tego samego patentu(wylotu nóg). Co innego gdyby Adrian mógł wsadzić jakoś nogę na stopień (pomijając element rozciągnięcia) i zrobić bez wylotu, kiedy Piotruś fizycznie nie miałby szans! Oczywiście Piotruś był bardziej naciągnięty przez co wylot zapewne był trudniejszy do utrzymania, jednak jest to normalne, że niektóre ruchy jednemu bardziej drugiemu mniej. Spoko w Lublinie sobie odbije;]

W związku powyższym bardzo bym prosił o sprostowanie relacji, a przynajmniej jej fragmentów, oraz chciałbym zaproponować ekipie z wspinanie.pl by polepszyli przepływ informacji między swoimi redaktorami, bo mimo nie tak skomplikowanego i nafaszerowanego obowiązkami życia, mam jednak sporo ciekawszych zajęć niż tłumaczenie się przed każdym z osobna z jakiś abstrakcyjnych zarzutów na temat tabelki wyników która i tak siłą rzeczy musi być identyczna. Na koniec parafrazując Brunkę: przydałoby się wam więcej dystansu :)