Re: Postawa instruktorów

Według mnie zadaniem instruktora oprócz nauczenia jak wdrapać się na skałę/górę jest wpojenie pewnych podstawowych zasad etyki i współistnienia z innymi wspinaczami. Wydaje mi się, że nikt nie powinien traktować skał jak swoją własność, a tak to niestety nieraz wygląda. Nie wydaje mi się też słuszna postawa typu "Byłem pierwszy, będę siedział cały dzień, wypchajcie sie, tylko ja się powspinam". Szczególnie jeśli ktoś chce szybko poprowadzić drogę, co zajmuje zwykle do kilkunastu minut. Nawet nie ma potrzeby przecież zdejmować w tym celu wędki. Nie uważam też żeby moje interesy były ważniejsze, ani żeby prowadzący mieli większe prawa niż wędkujący. Chodzi raczej o jakieś ludzkie i logiczne podejście do sprawy. O to żeby nam wszystkim było łatwiej nawzajem ze sobą.

Ale może dla porównania inna sytuacja, także z Rudaw:
Wisi wędka, ktoś się wspina, ja spokojnie czekam w kolejeczce. Kolejna osoba kończy się wspinać, więc kieruję się pomału w stronę asekuranta, ale zanim zdążyłem cokolwiek powiedzieć, on mnie zobaczył, natychmiast pyta czy może chcę się tu wspinać, więc mówię, że tak i pytam czy oni jeszcze długo planują. On stwierdził, że tak, jeszcze kilka osób, ale to oni w takim razie poczekają i odgarną na bok wędkę, żebym mógł poprowadzić, i wogóle to czemu wcześniej nie mówiłem, to by mnie wpuścili od razu, bo ja przecież tylko na chwilę.
Czy tak się nie da? Czy nie byłoby nam wszystkim poprostu lepiej, gdybyśmy tak się wobec siebie zachowywali (nie traktowali się nawzajem jak wrogów i złodziei dróg)?