Zwiężle i krótko na temet lewicy/lewactwa powiedzieć spróbuję.
Kiedy rodził sie socjalizm utopijny(nazwa wprowadza w błąd gdyz jest to immanentna cecha tego 'pakietu ideii politycznych) można było jasno stwierdzić iż socjaliści (utopijni) najbardziej przejęli się środkowym hasłem Francuskiej Rewolucji mianowicie Równością.Ponieważ równość trudną jest do zrealizowania czego świadomość miał już Platon (poszedł w odwrotnym kierunku) wybrali drogę najprostszą i jedyną:realizacę równości poprzez pozbawiebnie własności-" przymusowe wywłaszczenie" czyli ładniej mówiąc ekspropriację.Ekspropriacja była ideą którą realizowały w XIXw lokalnej skali 'jądra światłości' :falanstery i komuny utopistów,
Dzięki nim Marx mógł grzmieć o "widmie komunizmu" krążącym nad Europą.Dalsza część historii-narodziny "realnego :' socjalizmu jest znana i mam nadzieję zrozumiała.
Istota tej fazy lewicowości było uformowanie się zestawu doktryn (z marksizmem )w roli głónej które rolę demiurga historii przypisywały lumpenproletariatowi, prościej mówiąc mętom społecznym.Sam pomysł humanitarnego podejścia do męta byłby godny pochwały gdyby stanowił propozycję wydobycia się męta z jego 'istności" Nic podobnego!!!-męt musiał pozostać mętem aby spełniać stosowną rolę w 'materialiżmie historycznym"
Gdyby(męt) się wykształcił, nie daj Boże oderwał od uwarunkowań prymitywnej walki o byt przestał by spełniać swoją rolę.O zgrozo ,mógłby z rezerwą podejść do samego materializmu historycznnego.
Istota socjalizmu jakim było wprowadzenie męta na 'salony"wraz z intelektualnym brudem jego butów daje przy okazji interesująćą odpowiedż na kłótnie o to czy narodowy socjalizm był "prawicowy" czy lewicowy" w swojej istocie.
Podobnież jak socjalizm realny on(narodowy socjalizm) także promował męta i to stanowi o odpowiedzi...Śmiertelny pojedynek dwóch mętów w osobie Horsta Wessela- sutenera i bezimiennego komunisty,też sutenera stanowił złowieszczą zapowiedz apokaliptycznego starcia które dla normalnego ,przyzwoicie myślącego człowieka w istocie było pozornym.
W warstwie kulturowej socjalizm obaliwszy "teistycznych" bogów lansował kult "czerwonego ponadczasowego bohatera" (Marcuse) niczym latarnia "świecącego ponad historią.Jego ucieleśnieniem w różnych pożniejszych okresach bylii sam Soso,Mao Ze Dong, Che-Chrystus z karabinem,Fidel-u nas pożal się Boże Gomółka.Zabieg ten okazał się nieudany o tyle że nawet przy pobieżnym oświetleniu (Sołżeniecyn,Bukowski) historia tworzona wokól "czerwonych latarnii "smutny przedsawiała obraz trywialnej zbrodni.Stosunkowo najlepiej udalo się przetrwać "czerwonemu bohaterowi" w sztuce. Niepokojący song z "Opery za Trzy Grosze ' przywołuje owego demiurga ,a jakże z nożem w ręku i sutenera.Całkiem udanie!
Realny socjalizm stoczył walkę z Wolnym Światem ze skutkiem wiadomym.
Niemniej jednak tocząc ją zdołał zainfekować umysły najpierw 'pozytecznych idiotów' póżniej szerszych gremiów dialektycznymi ideami.
Takie osoby jak Sartre oddaly swoj niewątpliwy talent na usługi których sam Herostrates byłby się nie powstydził.Gorzej poszło w nauce-Tutaj szalał początkowo Czerwony Carnap w osobie Neuratha wieszczący marksizmowi bycie matematyka dziejów.Wsparł go na krótko Łysenko.
Okazalo sie to oczywistą żenadą a historyczność materializmu stała się coraz trudniejsza do podtrzymania wobec bankructwa tegoż ostatniego na rzecz chociażby posługiwania się 'obiektami teoretycznymi"
Trzeba było lewusom 'nowego intelektualnego" otwarcia.
Z pomocą przyszły stosowne interpretacje.I tak z teorii nieoznaczoności Heisenberga i z teorii względności "wyprowadzono" dowód ostateczny słuszności relatywizmu.Twierdzenia limitacyjne w matematyce zinterpretowano wreszcie "iż niczego naprawdę udowodnić się nie da"
Uzbrojeni w ten potężny aparat myślowy lewacy poprzez rewoltę 1968 ruszyli do konstrukcji postmodernistycznej filozofii i politycznej poprawności.
Nazwisk oszczędzę-ich litanię kolega Smallpox pełniejszą ogłosi.Bo czyta na bieżąco.
Ja ograniczę się jedynie do odsłonięcia istoty.O ile socjaliści za klucz do równosci uznawali manipulację przy pojęciu własności która zaprowadziła ich do wiary ekspropriację jako narzedzie inżynierii spolecznej o tyle współcześni lewacy (dla rozroznienia) realizację równosci widzą w absolutnej równosci idei i pogladów.W tym ujęciu czarownik z odległego plemienia i jego "gnoza" jest tyleż warta co racjonalizm żmudnie szlifowany od czasów wystąpienia Koła Wiedeńskiego.Nie ma ostatecznej pewności czy teoria kwantowa czy ekumenizm gazów wpuszczonych do tokijskiego metra przez Najwyższa Prawdę są właściwą relacją człowieka wobec realnego świata.Poddają się co najwyzej słowotokowi, nie ocenie przecie bo ta musiałaby zalozyć "twarde" jakies kryteria.
Socjalisci wierzyli iż wywłaszczony człowiek stanowić będzie karte na której zaprojektują od nowa dzieje.Z tym przekonaniem można było sie przynajmniej spierać ostatecznie potraktowaćje talleyrandowskim;"to gorzej niz zbrodnia,to błąd" Czy można się spierać z "człowiekiem bez wlaśćiewości" ulepionym przez lewackośc.? Przypadek (czlowieka bez właściweości) jest w pewnym sensie odwrotny do materiału obróbki postulowanego pzrez klasycznych socjalistów.Tutaj w białą kartkę wpisano "wszystko co jest" Ale efekt jest podobny.O ile socjalizm (klasyczny) wypromował męta, o tyle lewackośc siłą rzeczy umożliwia "działanie" tym ideologiom,doktrynom, pomysłom które mają największa siłe rażenia.które są niczym granat wrzucone w gówno.Nie bez szans jest tutaj właśnie fundamentalizm islamski a droga jaką przeszedł jeden z ostatnich "czerwonych bohaterów' Carlos zdaje sie wskazywać kierunek konwersji.
Wiadomość zmieniona (05-11-04 08:30)