Re: Ziarno waszych chorych umyslow

Ty najwyraźniej nie rozumiesz słowa pisanego. W kwestii takich spraw, jak służba zdrowia, system prywatny opiera się na solidarności. Sprawa jest dosyć prosta. Jedni ludzie chorują mniej, inni więcej. Ci, którzy nie korzystają ze służby zdrowia, współfinansują tych, którzy korzystają. Aż się dziwię, że takie oczywistości trzeba tłumaczyć.
Najlepiej to widać w przypadku poważnych chorób. To oczywiste, że poważne zabiegi mogą być robione tylko dzięki solidarności - na tym właśnie polegają ubezpieczenia.
Dalej - te najpoważniejsze zabiegi muszą być współfinansowane przez państwo, żadne prywatne ubezpieczenie nie obejmie swoim zakresem wieloletniego leczenia! Tak nie ma nigdzie na świecie!!! Obecność państwa w służbie zdrowia jest niezbędna. Pytanie jest raczej tylko o jej zakres, a nie o nią samą.
Reasumując, solidarność jest koniecznym elementem każdego systemu ubezpieczeniowego. Tylko idiota, który nie rozumie istoty tego systemu, może napisać "tfu, solidarność".

Emerytury zaś nie muszą mieć charakteru solidarnościowego, o czym napisałem na przykładzie żołnierzy w dawniejszych czasach. Emerytura to po prostu taka przedłużona pensja.
Tu jednak należy po prostu postawić sobie pytanie o wartości, na jakich ma być zbudowane społeczeństwo. Jeżeli uznamy, że człowiek, który uczciwie pracował ma prawo do godnej starości, to solidarność będzie znów niezbędna. Nie jest możliwe, by mało zarabiający człowiek wypracował emeryturę, która zapewni mu godne życie kilkadziesiąt lat po przejściu na emeryturę. To jest po prostu niemożliwe!!! Wyobraźmy sobie, że wiek emerytalny będzie wynosił 70 lat. Niektórzy mogą żyć jeszcze 30 lat dłużej!!! Uważasz, że taki człowiek, który zarabiał niewiele, może odłożyć tyle, by potem przeżyć?
To utopia!

Jedyną ścieżką nieco reformującą ten system mógłby być powrót do korzeni, czyli ponowne scedowanie utrzymania starców na ich dzieci. Ale takie państwo musiałoby się opierać na krzewieniu wartości rodzinnych i właśnie wręcz nawoływać: "płodźcie się!". Tu jednak wychodzi Seler i mówi: "ja jestem jedyny, niezwykły, i nikt mi nie będzie mówił, co mam robić, tak mi dopomóż szatan". Jakże tu rozmawiać z takimi pajacami?

Powyższe nie zmienia faktu, że część starców i tak nie ma wnuków. Tak więc nawet w powyższym systemie i tak nie uciekniemy od solidarności, o ile rzecz jasna nie chcemy mieć rynsztoków pełnym umierających ludzi.

Tobie zaś baranie radzę zanalizować pojęcie "republikanizmu". Wówczas może "solidarność" przestanie Ci się niezmiennie kojarzyć z "socjalizmem", nie mówiąc już o literalnej komunie.

A w ogóle to wypierdalaj z tym azjatyckim gównem, tu Europa, nie potrzeba tego szajsu!