Re: Z całym szacunkiem dla dokonań wspinaczkowych

Moim zdaniem można zaryzykować twierdzenie, że abstynencja od konsumpcji produktów pochodzenia zwierzęcego niesie w sobie pewien element fałszu. Twierdzenie nie jem niczego co żyje jest o tyle nie prawdziwe, o ile nieprawdziwa jest definicja życia abstynentów. Nie zgłębiałem, co prawda, założeń wegetarianizmu, czy weganizmu - uznając to zadanie za niecelowe - lecz wydaje mi się że założeniem prawdziwym jest litość nad samym sobą; ponieważ nie jestem w stanie zabić czegoś, co mam zjeść, a to coś potrafi w czytelny dla mnie sposób zamanifestować strach, ból, czy cierpienie, a ja z kolei cierpię zadając ból, to litując się nad samym sobą unikam tegoż cierpienia. Zatem powstrzymuję się od zabijania tego wszystkiego, co potrafi manifestować efekt lęku związanego z zachowaniem życia. Zarazem jednak zabijam życie, które nie dysponuje takim zachowaniem manifestującym strach, czy ból, może zaś nie dysponuje aparatem zolnym do odczuwania, co jednak nie zmienia faktu, że by żyć życie zabija. Fałsz leży w owej litości nad samym sobą; nie jestem w stanie zabić owieczki, czy cielaczka, bo zapłakałbym się na śmierć, ale beż żenady pochłaniam truskaweczki, pomidorki, czy młodą cebulkę z ogóreczkiem mordując całe pokolenia roślin. ;-)

River Deep Mountain High
[www.emilfrey.subaru.pl]