Re: Demon przeszłości

Zasadniczo się z Tobą zgadzam. Zauważ jednak, że jak wspomniał kiedyś Makar, nie należy demonizowac tych krótkich lotów dwójkowych. To są takie nimiłe przysiady. Z kolei przy dłuższych lotach z punktem wysyłkowym nie wydaje mi się, by nieznacznie mniejszy wpółczynnik rzeczywiście wyrownywał siły. Raczej mimo wszystko siły na stanowisku będę większe, mimo większej (nieco) ilości liny.
Jeszcze raz podkreślam, że ja tylko wystęuje przeciwko uczeniu zakładania przelotów ze stanu jako zasadzie. Stałej zasadzie. W dawnej dyskusji na forum niektórzy zdawali się taką zasadę wyznawać.

Wspomnę jeszcze o jednej rzeczy. Celowo napisałem o gri gri. W istocie uważam, że powinno się uczyć, by zanim partner nie wepnie się w przelot, rękę na linie hamującej (z kubkiem, płytką) trzymać jak do półwybliki. Jak partner pierdolnie, wtedy układ przesuwa się o 180st. Istotnie z ręką ułożóną normalnie wyłapać lot "do dołu" jest ogromnie trudno, a w przypadku dłuższych lotów pewnie niemożliwe (sa ponoć wyniki doświadczeń). To, co proponuję, nie stanowi jakiegoś wyłomu w metodyce. Przełożenie rąk po wpięciu się w przelot nie stanowić powinno problemu. Tak to widzę...