therek Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Micaj Napisał(a):
> --------------------------------------------------
> -----
> > zdecydowanie polecam Sokoliki/Rudawy zamiast
> Jury,
> > szczególnie jeśli zamierzasz działać potem
> w
> > górach (zdjęcia z Sokolików masz tutaj - w
> > mojej galerii z Sudetów na dole)
>
> Dlaczego Sokoliki są lepsze niż Jura? Pytam, bo
> w Sokolikach nie byłem, na Jurę jakoś mi
> bliżej.
Ja pisałem o >szkoleniu się< szczególnie pod katem Gór, a nie o wspinaniu jako takim. Do szkolenia pod kątem wspinaczki górskiej, jest to najlepszy rejon jaki do tej pory widziałem, nie tylko w Polsce... Ogromna ilość ładnych, litych i świetnie asekurowalnych z kości/friendów dróg w dolnym przedziale trudności (III do V+) sprawia, że na kursie można się tu powspinać naprawdę. Asekuracja jest dobra, więc już na kursie można zbliżyć się pod okiem instruktora do granicy swoich możliwości, bo asekuracja jest na tyle dobra, że efekty lotów są przewidywalne.
Natomiast jeśli chodzi o wspinanie ja lubię zarówno Jurę, Sokoliki/Rudawy jak i Hejszę np. Jurę być może postawiłbym na ostatnim miejscu w tym szeregu, ale są tam też są świetne drogi i fajny klimat! Każdy z tych makrorejonów ma inną skałę, odmienny charakter, a zatem warto poznać każdy z nich. Dla rozwoju wspinacza takie doświadczenie - baza dróg z różnych rejonów - to ważniejsza sprawa niż trening, bo to doświadczenie najczęściej decyduje o sukcesie, przynajmniej we wspinaniu OS.
Największe zalety naszych granitów (Sokoliki i sąsiednie Rudawy) to:
- charakter rejonu - cisza i spokój, sektory z dala od miejscowości, mnóstwo pięknych i trudnodostępnych turni (kilka o wysokości 40 - 65m) przypominających te znane z Tatr, wszystko to w prawdziwych górach, widokowo, w ciekawych okolicznosciach przyrody - szczególnie Rudawy!
- drogi są bardzo wyrafinowane pod względem ruchowym, mówimy czasem, że są techniczne (buła ma podobne znaczenie jak kolor ekspresów :), ale ja powiedziałbym, że do tego są one często wręcz enigmatyczne... Dzięki temu drogi są niepowtarzalne i prawie każda ma COŚ w sobie - takie skalne łamigłówki. O łatwą cyfrę raczej ciężko szczególnie w OSie, ale można się tu bardzo dużo nauczyć. Szczególnie o wspinaniu w prawdziwych rysach (klinowanie!), rajbungach (balans, wypory i mantle) i klasycznych zacięciach (rozpieraczka). (Podobnie pod tym względem jest w Piachach, ale tam inaczej już wygląda kwestia asekuracji - szczególnie w rysach...)
- genialne formacje -ściany i drogi wyglądają pięknie i niedostępnie, jednak dzięki rewelacyjnemu tarciu są zwykle dostępne nawet dla osób pokonujących niezbyt trudne drogi. Po prostu stoi się wszędzie i na wszystkim, trzymać się też wszystkiego, szczególnie jak jest warun! :)
- ogromna ilość dróg na własnej asekuracji (ponad 1000), przy czym asekuracja naturalna jest zwykle świetna, co w innych rejonach w kraju jest rzadkością. Drogi z dopiskiem R należą do wyjątków. Wiele z nich biegnie - tak rzadkimi w Polsce - prawdziwymi rysami
- ogromny potencjał bulderowy, przy czym są to buldery tarciowe (kanty! oblaje! :)
- niebagatelna historia rejonu - tutaj szlifowali swoje umiejętności takie postacie jak Kurtyka, Małolat, Wanda Rutkiewicz, Alek Lwow i wielu innych, a w skałach widoczne są wciąż ślady eksploracji Niemców z lat 20-20 XX wieku
Pozdrawiam
Michał Kajca [
pza.org.pl]
Wesprzyj walkę o swobodny dostęp do skał!
naszeskaly.pl