Witajcie!
Gdy przeczytałem o przejściach na Saf Minal i Trango to "szczena mi opadła". Jednak można robić WIELKIE rzeczy akceptując warunki, jakie stawia przyroda!!!
Wydaje mi się że nie warto komentować wyboru "Szacownej" komisji. Jak to ktoś mądry powiedział: "Z racją jest jak z dupą - każdy ma swoją!" Nie muszą się tłumaczyć ze swojego wyboru. Będą jednak musieli się wytłumaczyć całemu środowisku, dlaczego nie wzięli pod uwagę tych świetnych przejść! Z przyjemnością przeczytam sobie w następnym "Alpiniście" komentarze do tych wyborów. Znając gusty czytelników i ich brak litości będziemy mieć Panowie niezły ogólnoświatowy komentarz do braku tych nominacji.
Jeżeli chodzi zaś o rosyjskie Jannu, to jak to ktoś zauważył założenia Nagrody Złotego Czekana nie zezwalają na poważne traktowanie tego osiągnięcia jako kandydata do tej nagrody. Przyjmując ów styl, Rosjanie skazali się na sukces, który w tym przypadku był tylko kwestią czasu. Nieuchronność przejścia jakiejś drogi w Alpiniźmie nie jest cnotą. Chociaż jesteśmy środowiskiem raczej niewierzącym, to najistotnejszym elementem naszej działalności powinna być wiara - wiara w osiągnięcie celu. Jednocześnie wiemy że "najlepsza" wiara to taka, która opiera się na niepewności. Dla mnie Rosjanie swą działalnością odrzucili ten "dogmat" i choć ich przejście pod względem technicznym wybiega w przyszłość, to pod względem moralnym wykonuje krok wstecz.
Pozdrawiam
Jumbo