Re: Starosta radzi

Błehehehe...taaak! Ja dzisiaj widziałam Honde w roli cudu techniki(a raczej jej kierowcę):

Jadę sobie z kumplem dwupasmówką w stronę Gliwic. Warunki na drodze spoko, więc wszyscy grzeją tak ze 150km/h. Nagle na prawym pasie wyrasta przed nami facet w srebrnej Hondzie Civic jadącej jakieś 60km/h.
Nie mieliśmy go jak wyprzedzić, bo wbicie się na sąsiedni pas było chwilowo niemożliwe, wiec zaczęliśmy bacznie obserwować poczynania nie tak młodego już kierowcy.
Facet zaczął się ostrooożnie rozpędzać: 70km...80km...90km...jak doszedł do setki zwolnił natychmiast z powrotem do 60km/h. Wziął parę głębokich wdechów, otarł ręką pot z czoła, uspokoił się i ponownie przyśpieszył. Początkowo o jakieś 10km i jechał tak jakąś minutkę po czym zebrał się w sobie i dalej zaczął przyspieszać. Tym razem gładko doszedł do 90-ki i starał się ową prędkość dłużej utrzymać (chyba ze strachu zamknął oczy, bo nim jakoś dziwnie dwa razy zarzuciło...).
Nagle ni stąd ni zowąd przycisną pedał gazu, dzięki czemu zbliżył się do zawrotnej prędkości 110km/h...równie szybko oprzytomniał i zszedł do 40-ki (biedny nie spodziewał się, że 110 aż tak różni się od 100 a jeszcze bardziej od 90).
Kumpel zaczął na niego trąbić, bo prawie mu w dupę wjechaliśmy, więc facet szybko się zmobilizował i wrócił do tej swojej bezpiecznej dziewięćdziesiątki!
Ale to nie był jeszcze koniec jego stresogennych przeżyć... Nagle prawym kołem wjechał do płytkiej koleiny i lekko nim zarzuciło! O nie! Tego już było za dużo!!! Koleś zjechał na pobocze i stanął na awaryjnych...!
Wyminęliśmy go i jeszcze bite pół godziny ryczeliśmy ze śmiechu!

Gościu był po prostu mocny!!

No cóż...Życie przestaje być błahe, gdy stoisz (jedziesz) na krawędzi ryzyka :P

A obiadek w domku stygnie...:):):)