Re: do free solistów...

"Zwolennicy zaś (ja również do nich należę, choć od czasu wypadku stosuję tylko na niskich trudnościach) twierdzą, że w 100% kontrolują sytuację.
Po pierwsze cojones: Z wiekiem i wraz ze zmianą statusu społecznego równowaga przesuwa się w kierunku tzw. odpowiedzialności. Ojciec trójki dzieci..."
Dawno temu nie majac trojki dzieci, twierdzac ze w 100 % kontroluje sytuacje odpalalem drzaco-zalosne zywce, bo bylo to w modzie i kusila wizja watpliwej slawy. Po tym jak te "zywce" wygladaly moge stwierdzic ze kontrolowalem sytuacje w 50%. Udo sie abo nie.
Teraz mam syna, ktorego kocham bardziej niz siebie. Kiedys powiedzial mi, cytuje: tatusiu, jak ty sie kiedys zabijesz to bede tak dlugo plakal ze tez umre. Mocne. Po tym stalem pod paroma drogami ktore az sie prosily o zywca. Stalem i robilem w myslach przechwyty na zywca. Bylem w 100% panem sytuacji. Ale fizycznie ich nie zrobilem. Kiedys bym powiedzial, cienias jestes, teraz nie mam potrzeby sobie nic udowadniac, mam ten komfort psychiczny ze wspinam sie dla siebie, nie dla slawy, sponsorow, podpuszczajacych kolesiow, czy ich dziewczyn. I poniewaz te czynniki odpadaja mam wieksze szanse na prawidlowe podjecie decyzji.
W sobote w nocy na podejsciu pod jedna z "north face" z coraz bardziej wymiekajacym psychicznie partnerem bylem na 90 % pewny ze dam rade ja zrobic solo. 150 metrow podejscia do miejsca zakladania rakow i ogolnego szpejenia i doszlo brakujace 10% . O 5.20 majac 500 metrow pod dupa zgasilem czolowke i zaczalem sie rozgladac. Nie pamietam kiedy ostatnio sie tak dobrze czulem. Bylem szczesliwy ze zaczyna wschodzic slonce ale rownoczesnie szczesliwy ze zdaze do szczytu zanim ono tam dojdzie i zacznie walic kamieniami, szczesliwy ze po trudnosciach nie ma co prawda odwrotu ale lod jest genialny, wiecie, taki ze zelazo wchodzi jak w styropian a trzyma jak w betonie, ze jest kurewsko stromo bo wydaje sie ze sciana pod nogami sie urywa, szczesliwy ze zre, szczesliwy ze tu jestem. Morze chmur podemna, skaly zaczynaja swiecic na czerwono od wschodzacego slonca. 6.50 wychodze zalujac ze sie to skonczylo na najwyzszy szczyt moich najukochanszych gor i powala mnie na kolana. Wszystko.
W nagrode za szybkosc zejscie do schronu po twardym sniegu, zanim sie jeszcze plynna zaprawa z niego zrobila.
Dlaczego to pisze? Bo komus to musialem opowiedziec. Wiecie jak to jest, siedzisz na fajnym filmie i zalujesz ze poszedles do kina sam bo film jest genialny.
pozdrawiam wszystkich przy stole.