Nie chcę nikogo zachęcać, więc może przywołam żeglarską przypowieść ...
Otóż kupcy handlujący winem i solą u wybrzeży Anglii, Francji i Hiszpanii w IX w. posługiwali się spisanym kodeksem morskim zwanym “Zwojami z Oleronu”(Roles d’Oleron). Flamandzki przekład prawa olerońskiego nazwano “Orzeczeniami z Damme” (Vonnesse van Damme), do których w 1407 roku dołączono drugą część zwaną "Ordynacją" (Ordinancie) - obie części nazwano “Prawem wodnym” (Waterrecht).
Najpopularniejszą karą (wg. prawa olerońskiego) było strzyżenie głowy, polanie gotującą się smołą, posypaniem pierzem i wysadzenie na pierwszym miejscu postoju.
Jeżeli ów "kurczak" nie odniesie uszczerbku na zdrowiu (art. 156-157 KK) i dobrowolnie podda się karze (art. 191 KK) złożenie wniosku o ściganie pokrzywdzonego zakończy się umorzeniem z powodu braku znamion przestępstwa, "kurczakowi" pozostanie powództwo cywilne.
