Wiecej o zdarzeniu pisal np. Taternik 3/1974 s. 116-117 (B. Uchmanski).
Nazwisko liderki (i jej meza) bylo szeroko znane i brzmialo po polsku zawsze: Szatajew(a).
Z Taternika jest tez poprawna transkrypcja reszty nazwisk.
[(piszemy Tatiana, a nie Tatjana etc.,
wiemy jak pisac "pieriechod" - bez zadnych dlugich "j";
przesadne zmiekczenie Ljudmiła to zupełne jajca,
za to np. w ogole nie oddano zmiekczenia w "te" (Fat
ejewa).]
Jezyk polski lepiej nadaje sie do transkrypcji jez. rosyjskiego niz surowy alfabet angielski/lacinski,
a Polacy maja swoja starsza i dokladniejsza metode (bardziej zgodna z wymowa), ktora wypracowali bezposrednio.
Powinno byc:
Szatajewa
Tatiana Bardaszowa
Liubimcewa
Ludmiła Manżarowa
Ilsijar Muchamiedowa
Galina Pieriechodiuk
Fatiejewa
BYLO [www.wspinanie.pl]:
* Elwira Szatiejewa
* Tatjana Bardaszowa
* Nina Wasiljewa
* Irina Ljubimcjewa
* Ljudmiła Manżarowa
* Ilsjar Muchamiedow
* Galina Pierjechodjuk
* Walentina Fatejewa
Wydarzenie mialo wplyw na ocene sowieckiego modelu alpinizmu,
z czekaniem na telefoniczne polecenia z bazy co robic - i czekaly na wys. ok. 6950 m
w 4-dniowym zalamaniu pogody. Bylo dodatkowo glosne i brzemienne, bo dzialo sie, gdy w bazie bylo mnostwo gosci z zagranicy i alpiniad.
Ruszyly 30 lipca 1974, na szczycie byly 5 sierpnia, juz w zalamaniu pogody. Umieraly czekajac tuz pod szczytem, 6-7 sierpnia (ostatnia meldowala sie przez radio Szatajewa). 8 sierpnia znalazl sie na miejscu zespol japonski i stwierdzil oba namioty w strzepach i ciala miedzy nimi.
Symboliczny pogrzeb na Lukowej Polanie odbyl sie 9 sierpnia z udzialem ok. 200 osob, m.in. owczesnego prezesa UIAA (Jeana Juge).
Kulisy tego typu spraw w sowieckim modelu zna np. Artur.
Gratulacje dla zdobywcow drogi, i podziekowania ze pamietali i droge tak nazwali.
Pozdr
