A już tak na marginesie, stricte z punktu widzenia routesettera, to te "kanciaste struktury" są niezwykle ważne nie tylko z punktu widzenia możliwości, jakie dają przy układaniu ciekawych i koordynacyjnych ruchów, ale również odgrywają kluczową rolę w kontekście widowiska, umożliwiając nam konstruowanie problemów niezwykle estetycznych, na których walkę zawodników aż miło się ogląda.
IMHO nie chodzi o estetykę, tylko o samą możliwość zrozumienia o co chodzi. Publiczność, zwłaszcza na dużych imprezach, jest na tyle daleko, że w przypadku dokręconych chwytów widzowie nie mają pojęcia, czy coś jest małym, wrednym oblaczkiem, czy stosunkowo dobrą krawądą. Nie widać co się jak zagina, w ogóle niewiele widać.
W przypadku struktur - zwłaszcza tych kanciastych - z daleka widać jakie są kąty i na czym z grubsza polega trudność. Zapewne implikuje to również mniejszą losowość sukcesów u zawodników (nie ma loterii związanej z trafianiem we właściwe miejsce chwytu przy strzale), nie ma też możliwości faworyzowania kogoś, kto zna już skądś konkretne chwyty.
Ceną, jaką trzeba zapłacić za popularyzację struktur, będzie jednak rozjazd pomiędzy umiejętnościami potrzebnymi do wygrywania zawodów a tym, co jest potrzebne do wspinania w skałach, zwłaszcza w wapieniu.
