Podaję za Gazetą Górską
www.nyka.home.pl
Lipiec 1962 roku. Na placyku przed schroniskiem stoją, ustawione w rzędzie, wyprężone postaci taterników. Z zaimprowizowanego podium (chyba odwrócone taczki), okrytego czerwoną kurtką puchową, przemawia Dziunia Łapińska. Życzy sukcesu uczestnikom wielkiej wyprawy. Potem okolicznościowe zdjęcia taterników siedzących na sławnej taternickiej grzędzie, robione m.in. przez obwieszonego aparatami fotograficznymi Momę czyli Czesia Momatiuka (zdjęcie). Turyści licznie przybyli nad Morskie Oko są zdezorientowani -- nie wiedzą czy to prawdziwe przygotowania, czy tylko farsa.
Pomysł "himalajady" powstał chyba z nudów. Ktoś zaproponował żeby zrobić "prawdziwą" himalajską wyprawę. Jako cel wybrano Mnicha drogą Robakiewicza i Ziemilskiego. Liderem został senior -- Jerzy Zakrzewski (Radca). Długa karawana powoli wędrowała w kierunku wybranego celu. Na każdym postoju -- press officer (Maciek Kozłowski) odczytywał komunikat, a proviant officer ( Krzysztof Zdzitowiecki) wmuszał w uczestników herbatniki. Była nawet gitara (zdjęcie). Po założeniu bazy (jeden namiot) nastąpiło żmudne zakładanie obozów pośrednich. Odnotowano dwa niebezpieczne zdarzenia. Pierwsze, kiedy Czesiek Momatiuk (Momo) po założeniu pierwszego obozu schodził do bazy zacięciem na drodze Robakiewicza... głową w dół. Drugie, kiedy Krzysztof Zdzitowiecki (Pomurnik) nierozważnie (choć rozmyślnie) zrzucił kamień, który o mało nie zniszczył namiotu bazowego i zmusił do salwowania się ucieczką zespół brydżystów (wśród nich Adama Wojnarowicza), którzy porzucili karty na kamiennym stole.
Zespół szturmowy (m.in. Maciek Włodek -- Colorado) wniósł na szczyt rolkę papieru toaletowego, bryłę węgla i butelkę po wódce. Potem nastąpiło wprowadzenie na wierzchołek Szerpów (studenci obozu turystycznego) i przypięcie ich karabinkami do olbrzymiej pętli, założonej na blok szczytowy. Sirdarem był Jacek Karwowski, a przezwisko to przylgnęło do niego już na stałe.
Na szczęście nikomu nic się nie stało.
Andrzej Piekarczyk