Jestem przeciwnikiem kucia. Tzn. gdyby np. Szalony zaczął kuć nową drogę w skałach, lub nie daj Boże chciałby przkręcić chwyty, starałbym się mu to wyperswadować. Takie jest moje stanowisko. Nie mniej jednak nie twierdzę przecież, że ma ono jakieś idealne platońskie odniesienie. Bo co to niby znacz, że kucie jest złe??? Jestem przeciwny przykręcaniu chwytów, bo one szpecą skałę. Ale to tylko i wyłącznie mój zmsł estetyczny. Ktoś może mieć inny. Szalony może myśleć, że jest inaczej. A przecież nie ma co rysować jakiś absurdalnch scenariuszy skał upstrzonych sztucznmi chwytami. Sytuacja w Mamuntowej jest/była specyficzna. Samo kucie jako takie obrusza mnie bardziej z tego powodu, że jadąc w skał chcę spokoju, a nie napierdalania młotem. Tyle. Sama dziurka w skale mnie nie obrusza. Czy ktoś może wyjaśnieć, dlaczego ona jest ZŁA???
Pragnę zwrócić uwagę, że argument, że kucie jest złe, bo mógłby znaleść się ktoś, kto by to później przeszedł jest zamykaniem oczu na fakty. A fakty są takie, że nie wiadomo, co by było, gdyby Nowa Fala nie postępowała tak, jak postepowała. Być może gdyby nie kuto, to na dziś dzień nie istniałby stopień VI.5. Kto wie? Może więc jest raczej tak, że kucie było koniecznym działaniem na pewnym etapie? Ja nie mówię, że tak było. Ale mogło tak być.
Argumenty, że skałę coś boli są żenujące. Nikt jakoś się nie obrusza, gdy wierci się w wapieniu spity. A może znajdzie się kiedyś ktoś, kto przejdzie daną linię OS solo? Myśląc w ten sposób można mnożyć absurdy.
Jestem przeciwnikiem kucia, ale robienie z kogoś chuja dlatego, że kuł, jest śmieszne. Podobnie można kogoś nazwać chujem, że haczył "R"-a i rozkuwał chwyty. Chyba nie tęd droga.