To ku pamieci zeby Lord Vader pozniej nie wykrecal sie sianem:
KATASTROFA SZCZEKOCINY - INNE SPOJRZENIE
Dodano: 2012-03-08 21:45:32
W weekend 3 marca 2012 r miała miejsce największa katastrofa kolejowa ostatnich lat. Zginęło 16 osób, kilkadziesiąt jest rannych… Ale dramatem równolegle rozgrywającym się była skandalicznie zła i niekompetentna koordynacja tej akcji ratunkowej! Myślicie Państwo, że np. właściwy generał Państwowej Straży Pożarnej, który w pięć minut po katastrofie dostał o niej info na telefon, wyskoczył z wanny i udał się służbowym wozem natychmiast na miejsce tragedii aby jako pierwszy koordynować akcję? Jeśli tak myślicie to jesteście w błędzie…
Godzina 20:57! rozlega się straszliwy huk i jęk rozdzieranego żelaza! To koło Szczekocin w powiecie zawierciańskim zderzyły się dwa pociągi relacji Warszawa-Kraków i Przemyśl-Warszawa. Dla wielu ludzi czas zatrzymał się w miejscu… natomiast ruszył czas państwowych i społecznych służb ratunkowych. To znaczy - powinien ruszyć z kopyta!
Powinien – to właściwe słowo!
Niestety sytuacja wygląda tak, że na miejscu w Szczekocinach, społeczeństwo dysponuje na podstacji tylko jedną karetką pogotowia ratunkowego.
W wielkich zdarzeniach można liczyć tylko na kiepsko wyposażone (na takie masowe wypadki) lokalne OSP i... spontaniczną pomoc mieszkańców, którzy z resztą tu świetnie zdali egzamin.
Reszta sił ratunkowych musi dopiero dojechać z odległych miejscowości co niestety zabiera czas liczony w godzinach (np. najbliższa Powiatowa Komenda PSP w Zawierciu znajduje się o przeszło godzinę jazdy ciężkimi, bojowymi wozami pożarniczymi)!
Karetki pogotowia ratunkowego w zależności od odległości ich baz od tego miejsca zdarzenia potrzebują od 30 minut do 2 godzin aby znaleźć się na miejscu akcji!!!
Logicznym się zatem wydaje, że w pierwszym rzędzie zostanie powiadomiona najbliższa, całodobowa specjalistyczna jednostka ratownicza – w tym wypadku jednostka ratownictwa górskiego zwana Grupą Jurajską GOPR, a mająca siedzibę w pobliskich Podlesicach.
Najbliższa, bo mogąca przybyć z profesjonalnym ratunkiem paramedycznym i technicznym na to miejsce w 15 minut od wezwania!
- Jednostka podległa MSWiA i gwarantująca kilkunastoosobowy, całodobowy dyżur zespołu ratowników-paramedyków wyszkolonych i wyposażonych do działań w warunkach ekstremalnych!
- Ratowników dysponujących ponadto zawsze psami szkolonymi do poszukiwań!
- Ratowników poruszających się szybkimi, lekkimi ratunkowymi samochodami terenowymi wyposażonymi w specjalistyczne nosze do transportu w terenie trudnym, w tlen, środki opatrunkowe, sprzęt reanimacyjny i ortopedyczny…
Niestety jak widać logika nie jest mocną stroną osób odpowiedzialnych za koordynację polskich działań podczas katastrof.
Ani sztab akcji, ani Centrum Kryzysowe ani Państwowa Straż Pożarna nie powiadomiły bowiem Centrali Grupy Jurajskiej GOPR o katastrofie.
Ciekawe, bo konsekwentnie do samego końca akcji…
Jakaś zbiorowa amnezja? To ciekawe objawy, bo dwa miesiące temu właśnie w Szczekocinach obradowało powiatowe Centrum Kryzysowe Powiatu Zawierciańskiego gdzie m.in. prezentowano potencjał kadrowy i techniczny jurajskiego GOPRu…
Przypadek? Nie bardzo mi się chce w to wierzyć…
Dopiero skromna Dyspozytorka pogotowia ratunkowego w Zawierciu wpadła na to aby wezwać na ratunek zespoły GOPRu z Podlesic. Niestety zrobiła to po godzinie od katastrofy...
I tak to „dzięki ignorancji strażackich VIP-ów” - „Złota godzina ratownicza” już przepadła…
Równie logicznym się wydaje, że zostają powiadomione o katastrofie dwie Śląskie Grupy Ratownictwa Specjalnego PCK, utrzymywane i szkolone do interwencji wobec katastrof. One zostaną w końcu powiadomione przez katowicki sztab kryzysowy, i owszem, ale po takim czasie, że po przybyciu nie zdążyli już nikogo uratować, a tylko pomagać strażakom nosić zwłoki…
A co się działo na miejscu katastrofy?
Koszmar! Zjeżdżają się karetki i straże pożarne. Panuje totalny chaos! Niektóre karetki źle skierowane, topią się w grząskim terenie tak bardzo, że niektóre wydobywać musiały następnego dnia… koparki.
Skuteczność i sprawność akcji można zawdzięczać jedynie olbrzymiej determinacji i chęci współpracy zwykłych ludzi - szeregowych ratowników różnych służb: strażaków, policjantów, kolejarzy, ratowników GOPR i PCK oraz zespołów pogotowia ratunkowego, strażników SOK itd. itd. Ci ludzie sami, bez komendy działali z ogromną ofiarnością skutecznie ratując poszkodowanych.
Powtórzył się tu niestety pamietny syndrom ratunku niesionego podczas katastrofy hali MTK w Chorzowie. Tam również sami ratownicy świetnie współdziałali. Tylko, że wówczas "wszystko było szybko i na miejscu". Co robił wtedy sztab kryzysowy? Sztab na szczęście organizował głównie konferencje prasowe…
W tragiczny wieczór 3 marca w jednym z kanałów telewizyjnych Wojewoda śląski coś mamrocze o tym, że czeka na jakiegoś bliżej nie określonego psa…
To smuta informacja, bo jako gospodarz województwa powinien doskonale wiedzieć, że w odległości 15 minut od katastrofy jest Centrala GOPR na Jurze, utrzymująca 10 wyszkolonych psów ratowniczych układanych do poszukiwań. Zapomniał biedaczek? Amnezja? Niedobrze…
Psów tych nie konsekwentnie do końca nie wezwano.
Refleksje:
Pierwszą karą dla koordynatorów tej żenującej i kompromitującej Polskę akcji jest – ośmieszenie się na własną prośbę przed telewidzami całej Polski.
Z powodów zupełnie niezrozumiałych, nie wezwali na pomoc profesjonalnie wyszkolonych psów ratowniczych GOPR, a w zamian gloryfikowali jakiegoś hochsztaplera, który chyba odwiązał jakiegoś psa od swojej budy i oznakowawszy go jako psa ratowniczego (!) pojawił się na miejscu tragedii robiąc zamieszanie, a ubrany w ubiór profesjonalnej górskiej organizacji ratowniczej (!), do której członkowstwa się bezczelnie podszywał, a nigdy nie miał zaszczytu należeć…
Nikt nie sprawdził kim jest ten samotny "bohater" ani jakie są kwalifikacje jego wspaniałego psa oznakowanego jako psa GOPR (chociażby dzwoniąc do najbliższej placówki GOPR, której przecież nie zawiadomiono o wypadku. Bo chyba nie było wolno?)
Druga konsekwencja jest znacznie poważniejsza: należy rozważyć, czy rezygnacja z natychmiastowego wezwania dynamicznych jednostek ratowniczych jurajskiego GOPR, a także Polskiego Czerwonego Krzyża było tylko brakiem wiedzy osób odpowiedzialnych za Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy i Centrum Kryzysowe?
Ignorancja i brak wiedzy nie jest przestępstwem. Może być natomiast poważnym powodem do dymisji osób niekompetentnych.
Niestety istnieje też możliwość złej woli. Wręcz zakazu wydanego bardziej lub mniej oficjalnie dyspozytorom, aby nie wzywać tych specjalistycznych jednostek ratownictwa ochotniczego , aby to właśnie PSP mogła przybyć jako niezawodna, pierwsza i jedyna…
Taka niezdrowa i nieuczciwa eliminacja konkurencji do ratowania życia? To jest chore! … istny koszmar!
To, że takie działanie mogło potęgować cierpienia rannych oczekujących dłużej na ratunek niż to było konieczne oraz kosztować życie ludzkie przez stratę pierwszej, tak istotnej dla ratownia życia „złotej godziny”, to jak widać dla generałów PSP i osób z Centrum Zarządzania Kryzysowego przesłanki mało ważne…
Niestety, nie jest to odosobniony przypadek szafowania cierpieniem i zyciem ludzkim przez PSP. Szeregowi ratownicy społecznych organizacji GOPR, WOPR i PCK a nawet OSP i policjanci w rozmowach kuluarowych nie pozostawiają suchej nitki na kierownictwie PSP. Z relacji tych prawdziwych pasjonatów ratownictwa wynika, że podczas koordynacji działań ratunowych gdzieś ginie cel najważniejszy: dobro człowieka potrzebujacego pomocy...
Ale nikt nie chce się narażać wszechpotężnym baronom pożarnictwa.
W końcu mają olbrzymie poparcie polityków wszelkich maści dbających o liczny elektorat strażacki (a nikt nie jest politycznym samobójcą aby się go pozbywać).
I dlatego uważam, że powinna się tym się zająć Najwyższa Izba Kontroli.
Ktoś w końcu musi mieć odwagę żeby wrzucić granat do tego bagna!
PS
Następnego dnia przed obiektywami fotoreporterów pojawia się na miejscu dramatu kilkunastu sympatycznych strażaków z psami ratowniczymi. Wszyscy telewidzowie są zachwyceni!
Nikt nie pomyślał tylko o tym, że to tylko taki teatr dla ubogich, bo o tym czasie w Szczekocinach nie szuka się już ludzi żywych… tylko zwłok. A psy do ratowania osób żywych i psy do poszukiwania osób zmarłych szkoli się zupełnie inaczej. Absurd polega mniej więcej na tym jakby do rajdu terenowego wybrać wyścigowego bolida…
W końcu to auto i to auto… I to pies i to pies…ma taki sam nos, ogon i łapy… Ale czy na pewno?
Wie o tym od dawna policja poszukująca ofiar morderstw, specjalnie szkolonymi psami „na zwłoki”.
Może już czas, żeby generałowie Państwowej Straży Pożarnej dowiedzieli się o tym i nie ośmieszali tej szacownej służby i tych dzielnych skądinąd ludzi w mundurach…
PS II
Z moich obserwacji wynika, że generałowie-strażacy robią od lat wodę z mózgu, różnym kolejnym wysokim urzędnikom, politykom, ministrom (bez względu na opcje polityczne), a oni im wierzą bezgranicznie, no bo w końcu komu mają wierzyć, sami się na tym nie znając?
Natomiast w działaniach władz Państwowej Straży Pożarnej ostatniej dekady, widzę typowe działania korporacyjne, nastawione przede wszystkim na efekt i zysk "własnej firmy" oraz jednoczesne, histeryczne wręcz paraliżowanie działania wszelkich społecznych podmiotów uznanych przez strażackich VIP-ów za „konkurencję”.
A to, że działania te nie zawsze idą w parze z rzetelną oceną sytuacji oraz dystrybucją sił i środków gromadzonych przez społeczeńtwo dla skutecznego ratownictwa?… tym gorzej dla poszkodowanych.
Mają po prostu "pecha"…
I ja się z takim traktowaniem zagrożonego życia obywateli po prostu nie zgadzam!