Trzy powody dla ktorych Kosowo, uzyska niepodleglosc, a stacjonujace tam wojska ONZ, beda pilnowac
interesow ....niemieckich i USA.
1.Baza amerykanska Camp Bondsteel
Żołnierze sił pokojowych KFOR w Kosowie mieszkający w blokach i
fabrykach zbombardowanych przez NATO żartują: "Jakie dwa obiekty
widać z kosmosu? Wielki Mur Chiński i Camp Bondsteel". Największa
zbudowana od zera baza amerykańska od czasu wojny wietnamskiej,
Bondsteel był na ukończeniu w 3. rocznicę zakończenia nalotów NATO.
Wkrótce po nalotach, w czerwcu 1999 r. siły USA zajęły 400 hektarów
ziemi rolnej koło Uroszewaca nad granicą z Macedonią i zaczęły
budowę bazy, która stała się "wielką damą" w sieci baz USA po obu
stronach granicy. Z miasteczka namiotowego powstała baza na 7
tysięcy - 75 procent żołnierzy USA w Kosowie. Ponad 300 budynków w
sieci 25 km dróg otoczono 14 km wałów ziemnych i zapór betonowych,
zabezpieczono 84 km drutu żyletkowego i 11 wieżami strażniczymi.
Wewnątrz znajdują się sklepy, całodobowe sale gimnastyczne, kaplica,
biblioteka i chyba najlepiej w Europie wyposażony szpital. W 2002 r.
było w Bondsteel tylko kilkadziesiąt śmigłowców i mówiło się zastąpi
włoskie Aviano, skąd wylatywała większość samolotów NATO na
Jugosławię w 1999 r.
Biuletyn saperów USA pisał: "Planowanie działań budowlanych w
Kosowie zaczęło się miesiące przed zrzuceniem pierwszych bomb. Z
początku planiści chcieli wykorzystać doświadczenia z Bośni i
przekonali decydentów do ukończenia bazy jak najszybciej". Dowództwu
saperów polecono, by "zintegrowało środki budowlane z wykonawcą,
Brown and Root Services Corporation, w celu budowy nie jednej, ale
dwóch baz". Ta druga baza to Camp Monteith.
Wyzwoleńczej Armii Kosowa działa bezkarnie w sektorze USA i w
sąsiedniej Macedonii pomimo wysokiej techniki wywiadowczej w
Bondsteel. Wojskowi rzadko opuszczają bazę, a ich działalność otacza
tajemnica. Podczas gdy patrole sił innych państw w KFOR są nieduże,
noszą miękkie nakrycia głowy i poruszają się wszędzie, mieszając się
z ludnością, wojsko USA opuszcza swą bazę w śmigłowcach, czasem w
dużych, silnie uzbrojonych konwojach. Żołnierze amerykańscy skarżą
się, że niechęć do ich obecności wzrasta w miarę jak miejscowi
porównują inwestycje w bazę ze własną sytuacją materialną.
Bondsteel wybudował i obsługuje Brown and Root Services, firma
wyrosła w potęgę od 1992 r., kiedy ówczesny sekretarz obrony Cheney
przyznał jej pierwszy kontrakt na obsługę światowych działań armii
USA. Wzrost militaryzmu zapewnił sukces firmie, członkowi korporacji
Halliburton. Cheney opuścił politykę i został dyrektorem wykonawczym
Halliburtona w latach 1995-2000, potem wiceprezydentem. Po
kontrakcie z 1992 r. na wojskowe bazy amerykańskie w Somalii, który
dał zysk 62 miliony USD, dwa lata później kontrakt na Haiti zarobił
na czysto 133 miliony USD. W 1999 r. firma dostała 5-letni kontrakt
na instalacje wojskowe na Węgrzech, w Chorwacji i Bośni za 900
milionów. Okupacja Afganistanu przyniosła Brown and Root nowe
kontrakty, a na Bałkanach nazwa firmy powtarza się w kontraktach na
studia drogi rzymskim szlakiem Via Egnatia z Grecji do Albanii oraz
w przygotowaniach amerykańskiego rurociągu AMBO.
2.Rurociag: Zarejestrowana w Stanach wielonarodowa Korporacja Ambo
(Albania, Macedonia, Bułgaria) buduje właśnie olbrzymi rurociąg.
Jego 890 kilometrowy szlak będzie się zaczynał w Burgas i ciągnął
przez Bułgarię i Macedonię, aż do Vlore w Albanii gdzie ropa będzie
ładowana na amerykańskie tankowce wiozące ją do Rotterdamu a potem
do Nowego Jorku i New Jersey. Aż do niedawna ten ambitny plan
napotykał same problemy głównie ze względu na koszty jego
prowadzenia oraz trudną sytuację polityczną na Bałkanach i Kaukazie.
Teraz po serii katastrof naturalnych i osłabieniu dolara sytuacja
sprzyja przyspieszeniu budowy rurociągu.
Ambo jest pośrednio związana z amerykańską siłą polityczno-militarną
przez firmę Halliburton, której szefem był kiedyś amerykański vice-
prezydent Dick Cheney. Halliburton, poprzez firmę pomocniczą - Brown
& Root Services - już zarządza amerykańską bazą militarną Camp
Bondsteel w Kosowie i czerpie korzyści z projektów odbudowy Iraku.Na
straży gospodarki
Camp Bondsteel prześcignął wszystkie kontrakty. Dyrektor Brown and
Roots, David Capouya, powiedział: "Robimy tam wszystko, oprócz
noszenia broni". Brytyjski starszy oficer powiedział Washington
Post: "To jest oczywisty znak, że Amerykanie poważnie zobowiązują
się na Bałkanach i planują tu zostać. Pewien analityk określił, że
USA skorzystało ze sprzyjających warunków, by wybudować bazę
wystarczająco dużą na spełnienie przyszłych potrzeb wojskowych".
Brown and Root daje pracę pięciu tysiącom miejscowych Albańczyków
(za 1 do 3 USD na godzinę) i 15 tysiącom innych. Dla
przyjeżdżających do Camp Bondsteel jest to "podróż w czasie": wokół
bazy nędza i 80-procentowe bezrobocie, gdy na horyzoncie wyłania się
Bondsteel z lasem anten satelitarnych i natarczywymi śmigłowcami
krążącymi na niebie. Z doświadczeń innych baz można sobie wyobrazić
problemy narkomanii, prostytucji i innej przestępczości wokół
Bondsteel.
W Camp Bondsteel sekretarz obrony Rumsfeld wytłumaczył wojsku
5.6.2001 r., jaką rolę odgrywa w nowej strategii gospodarczej: "Ile
mamy wydać na siły zbrojne? Myślę, że nie wydajemy na was, tylko
inwestujemy w was. Mężczyźni i kobiety sił zbrojnych nie są
obciążeniem naszej siły gospodarczej. Faktycznie wy stoicie na jej
straży. Nie jesteście ciężarem w naszej gospodarce, tylko zasadniczą
podstawą wzrostu". Miesiąc później prezydent George W. Bush
odwiedził bazę wracając ze szczytu G8 w Rzymie, gdzie zaznaczyły się
tarcia z Europą. W przemowie na nutę "ponownego zajęcia okopów w
Europie", Bush podkreślił, że wojska amerykańskie zostają w Kosowie
na dłużej. Drogą wyjątku od normalnych procedur, przed tłumem
wiwatujących żołnierzy Bush podpisał ustawę Kongresu o podwyższeniu
wydatków na zbrojenia o 1,9 mld USD. Od tamtego czasu baza rośnie
jako przyczółek pierwszej fazy przegrupowania baz amerykańskich w
Europie i ekspansji na wschód. Wzorzec Bondsteel USA zastosowało w
Azji Środkowej.
Jugosławia nie była celem humanitarnego ratunku tylko neokolonialnej
wojny, by założyć bazy wojskowe w regionie do dalszych wypadów i
pilnowania interesów, powiększyć rynki korporacji ponadnarodowych,
kontrolować bałkańskie korytarze transportowe i oczywiście
zużytkować zapasy broni i wypróbować nową dla dobra zbrojeniówki.
Neokolonialny cynizm powtórzył się w Afganistanie, więc nie czekam z
zapartym tchem na "uwalnianie rynku" w Azji Środkowej.
3. Eksploatacja pokladow wegla brunatnego przez firmy niemieckie i
wyprzedaz czyli rabunkowa prywatyzacja przedsiebiorstw nalezacych
do Serbii
<>"...wśród nich nowy szef UNMIK Joachim Rücker (SPD). Rücker, do
tej pory szef ONZ-owskiego zarządu ekonomicznego, od początku swego
urzędowania w styczniu 2005 roku przekazał w ramach prywatyzacji
wbrew woli belgradzkiego rządu wiele serbskich zakładów państwowych;
trafiły one przede wszystkim do zachodnich nabywców. W ten sposób
wielokrotnie dopuścił się złamania serbskiego prawa."
źródło: www.german-foreign-policy.com/pl/fulltext/56132
.... :)))