Muszę przyznać, że teraz czuję się usatysfakcjonowany, choć nadal nie w pełni. Na wstępie wspomnę, że nadal z powodzeniem używam przewodnika z 1955r. jak i 1979r. Z wielu powodów, wartości merytorycznej, jak to kiedyś Edgar pięknie nazwał – "syndromu Kobylańskiej" oraz braku akceptacji „wersji” zawartej w przewodniku z uśmieszkami. Ale to zupełnie inny temat. Jeśli pamięć nie zawodzi, problem wspomnianych dróg sygnalizowałem już w 2019r. Wszystko co poniżej, piszę z pamięci. Nie mam przewodników przed sobą, wobec czego może być obarczone błędem.

„Szczerze jednak mówiąc nie przyłożyłem się za bardzo do wyjaśnienia tego problemu i mam lekki niesmak z tego powodu.”

Bardzo cenna refleksja. Może również rozkwitnie w pozostałych budowlańcach. Wielu dróg na próżno szukać.

„Na marginesie dodam tu jeszcze, że jest bardzo prawdopodobne, iż Mariusz był jedynym człowiekiem, który do czasu rozpoczęcia naszych prac w 2018 roku przebył na wędkę wszystkie istniejące drogi na Rozwalistej Turni i dokonał pierwszego powtórzenia Małej Niespodzianki z dolną asekuracją.”

Z całym szacunkiem dla Mariusza, bardzo prawdopodobna konfabulacja. Z opinii znane są mi przejścia z lat 80-tych i początku lat dwutysięcznych. Północną ścianą – C. Łapiński, K. Paszucha, 1941r. jest najbardziej znaną drogą na Małej-Szerokiej Turni.

„Po pierwsze dolna część drogi nr 47 w naszym przewodniku (Baran/Opozda) została nieprawidłowo przypisana do drogi nr 58 w przewodnika Dobrowolskiego/Paszuchy.”

„Znacznie większy problem jest z lokalizacją drogi nr 58a w przewodniku Pokutników. Była ona dla mnie w roku 1979 już na tyle surrealistyczna, że pominąłem ją w naszym opracowaniu.”

„(…) omawiana właśnie nr 58a, wyprowadzała na wierzchołek. Wg rysunku mogłaby przebiegać dzisiejszą Komorą Tabora, po czym dalej Jej Rozwalistością. I tak też ją początkowo lokalizowałem. Jest tam jednak do pokonania piątkowe miejsce na płytce poniżej Półki Porębskiego, a takich formacji Pokutnicy w roku 1935 nie przechodzili, później zresztą też nie. Wybierali rysy, kominy, zacięcia itp.”

Łaziki V, Górka i Paully, 1933r.
Kant Lotników V+, Górka i Łapiński, 1938r.
Łapiński-Paszucha V+ (Iglica), Łapiński i Paszucha, 1941r.
Maczuga Herkulesa, Górka i Paszucha, 1935r.
Prawe Łaziki VI-, Dobrowolski i Paszucha, 1944r.

„I tu sięgamy do opisu, a zaczyna się on od słów “Na prawym skraju północnej ściany…”. Więc nie ma dla nas żadnej wątpliwości, że przebieg drogi jest nieprawidłowo wrysowany”.

Uznaję, że schemat jest prawidłowy. Natomiast opis zawiera błąd. Być może podobny wypadek jak z przewodnikiem z 1979r.

„Tak więc droga 58a mogła zaczynać się i przebiegać tam praktycznie wszędzie”.

A być może znajduje się tam, gdzie wskazuje schemat.

„(…) wychodzi na to, że pierwszym znanym przejściem całej Jej Rozwalistości było to nasze z Ryśkiem Malczykiem, dokonane bez asekuracji w 1979r.”

Bez komentarza!

-----------------

Historycznie:

Mała-Szeroka Turnia

Trawersem północnej ściany – „Pokutnicy”, 1935r.
Północną ścianą – C. Łapiński, K. Paszucha, 1941r.

Wszystko w przewodniku A. Dobrowolskiego i K. Paszuchy, 1955r.


Rysa Porębskiego ... na inną okazję. ;)

Edit: dodano kursywę.

Edit 3: poprawiono datę wydania "Skałki Podkrakowskie. Przewodnik wspinaczkowy", Adam Dobrowolski Kazimierz Paszucha (z 1953r. na 1955r.).



Zmieniany 3 raz(y). Ostatnia zmiana 2022-09-08 13:35 przez Troskliwy_Miś2.