[www.hzs.sk]

Poľský sprievodca (Przewodnik beskidzki, sprievodca UIMLA) s dvoma klientmi mali podľa získaných informácií absolvovať túru na Gerlachovský štít Batizovským žľabom. Z neznámych dôvodov zvolili výstupovú trasu Velickou próbou, ktorá sa využíva ako letná výstupová trasa na Gerlachovský štít v horolezeckom teréne. V zimnom období sa táto trasa nevyužíva z dôvodu nebezpečenstva pádu pri traverzovaní strmých snehových polí a skalných platní a slabej možnosti istenia, hlavne pri viacčlennom lanovom družstve. Po výstupe do Sedla nad Kotlom, asi po 50 metrovom traverze na skalnom pilieri, ich stopa zmizla. Telá klientov a sprievodcu boli nájdené pod Kotlovým štítom v Gerlachovskom kotle. Po približne 300 metrovom páde v snehovom žľabe sa telá zastavili na snehovom kuželi vo výške približne 2160 m n. m. Skupina postupovala naviazaná ako lanové družstvo s rozostupmi približne 7 metrov. Všetky osoby boli vybavené štandardným zimným horolezeckým vybavením. Sprievodca mal na nohách stúpacie železá, ktoré neboli vhodné na bezpečný postup v danom teréne a podmienkach. Môžeme sa domnievať, že došlo k pošmyknutiu a následnému pádu jedného alebo viacerých členov lanového družstva. Zvolená lanová technika v tomto teréne pravdepodobne neumožnila zachytiť pošmyknutie, prípadné zakopnutie a následný pád jednotlivca ako aj celého družstva.


Polski przewodnik (Przewodnik beskidzki, przewodnik UIMLA) i dwóch klientów mieli, zgodnie z otrzymanymi informacjami, wejść na Gerlachovský štít przez Batizovské žľab. Z niewiadomych przyczyn wybrali drogę wejściową Velickou próbou, która w terenie alpinistycznym jest wykorzystywana jako letnia droga wejściowa na Gerlachovský štít. W zimie droga ta nie jest używana ze względu na niebezpieczeństwo upadku podczas pokonywania stromych pól śnieżnych i płyt skalnych oraz słabe możliwości asekuracji, zwłaszcza z wieloosobowym zespołem linowym. Po wejściu na Przełęcz nad Kotłem, po około 50 metrowym trawersie po skalnym filarze, ślad po nich zaginął. Ciała klientów i przewodnika znaleziono pod szczytem Kotła w Kotle Gerlacha. Po upadku z wysokości ok. 300 m w śnieżnym żlebie, ciała spoczęły na stożku śnieżnym na wysokości ok. 2160 m. Grupa poruszała się jako zespół linowy w odstępie ok. 7 m. Wszystkie osoby były wyposażone w standardowy zimowy sprzęt alpinistyczny. Przewodnik miał na sobie buty wspinaczkowe, które nie były odpowiednie do bezpiecznej progresji w tym terenie i warunkach. Można założyć, że doszło do poślizgnięcia i w konsekwencji upadku jednego lub więcej członków zespołu linowego. Technika linowa wybrana w tym terenie prawdopodobnie nie pozwoliła na wyłapanie poślizgnięcia, ewentualnego potknięcia i późniejszego upadku zarówno pojedynczego człowieka, jak i całego zespołu.

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)