Simbelmyne Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Jak już jesteśmy w temacie, to może warto otworzyć
> osobny wątek na temat historycznych ograniczników.
> Hehe
I koniecznie przykleić;)
To w ogóle bardzo ciekawy temat, a analogia z Ommadawn do Manaslu jednak nieco chybiona (bardziej pasowałby np. Znikający Punkt czy inne drogi w granicie/piasku, które zwyczajowo robiło się do piku, klam nad łańcuchem czy iinej wyraźnie restowej pozycji - a obecnie całkiem często zdarza się kończenie drogi wpinką do stanu lub co gorsza długiego ekspresa).
Co do ogr. na historycznych drogach - to też nie jest czarno-białe. Część tych dróg w oryginalnym zamyśle to były de facto przystawki / określone sekwencje po wyznaczonych chwytach (często po 'lekkiej' modyfikacji) w poszukiwaniu trudności. To casus Ommadawn Direct; o ile wiem - a "Edgar Nevermore" pamięta na 100% - istniał też (wędkowy?) Ommadawn (po wszystkim, linią najmniejszego oporu), który przed trudnościami OD uciekał na obecne Niemty Dusze (czy aż na filar Adios?) - za VI.4.
Dla mnie taki drogi - wyznaczone sekwencje - trochę straciły rację bytu - bo pamięc autorów bywa zawodna, a opisywanie w topo sekwencji lewa-prawa ma chyba umiarkowany sens; IMO lepszym rozwiązaniem jest jednak 'zalegalizowanie' obecnie chodzonej wersji z odpowiednią adnotacją (np. oryg. w cruxie na prawo po wyznaczonych chwytach) i oczywiście ewentualne obniżenie wyceny. Jestem wielkim fanem mini-przewodników Darka Tima, gdzie jest właśnie wycena oryginalna z info o przebiegu i wycena obecnie chodzonej wersji. Każdy może sobie wybrać, co mu pasuje;)
Ograniczniki graficzne to też trochę relikt dawnych czasów. Ja osobiście lubię się dogrzebać (często dosłownie, odkopując ogra spod mchu;), jaki był oryginalny przebieg drogi, ale czasami ma to naprawdę umiarkowany sens. Np. na wiosnę odkopałem ogr. na Omszałej Turni w Kobyłce na Dajesz Stary No Co Ty - jakbym nie wiedział że tam gdzieś miał być ogr, to bym go w życiu nie znalazł. Najśmieszniejsze że ten ogr. zmienia wycene o pół stopnia, o ile w ogóle;)
Inny przypadek to zmieniająca się rzeźba - to casus właściwie całej ściany Filara Abazego. Wszystkie drogi poczynając od Rysek nad Tablicą podlegają tam bardzo szybkim zmianom - od drobnych ukruszeń stopienków, znikających i powstających nowych, przez zmiany wielkości klamek, krawądek itp., po solidniejsze obrywy (np. klamy na początkowym odcinku Abazego). Tu zachowanie autorskich ogrów jest możliwe tylko częściowo, zwłaszcza że wersji dt. przebiegu jest wiele - o czym jako wybitny znawca tego fragmentu ściany wiesz doskonale;) Raczej jest tak, że przebieg tych dróg (patenty) ustala się w danym sezonie, później pojawia się kolejna ekipa, znikają/pojawiają się kolejne chwyty i cała zabawa zaczyna się od nowa (w ramach oczywiście pewnych zasad nadrzędnych - Wariant Iwony bez betonu, Sztafety przez fakera itd. - ale i tu, mam wrażenie, nie ma dogmatów;) Trochę podobnie jest w Tyńcu czy w rejonie Murarzy na DS - taka lokalna specyfika;)
Tak więc temat pojemny i może rzeczywiście warto to oddzielic od rozważań (skądinąd b. istotnych) o wejściu/niewejśiu na Manaslu
pzdr
jodlosz
