Wysokość odczuwalna
Najistotniejszy dla organizmu na wysokości, w kontekście wydolności fizycznej, funkcjonowania poznawczego oraz ryzyka chorób wysokościowych, jest poziom tlenu, a dokładniej jego ciśnienie, które bezpośrednio zależy od ciśnienia atmosferycznego.
Ciśnienie atmosferyczne zależy nie tylko od wysokości nad poziom morza (im wyższa wysokość tym niższe), ale również od szerokości geograficznej (im dalej od równika, tym niższe ciśnienie na danej wysokości) oraz od pory roku (im zimniej tym na danej wysokości niższe ciśnienie).
Tematem wartości ciśnienia atmosferycznego na Evereście i K2 w sezonie wspinaczkowym oraz zimowym zajmuję się razem z Michałem Maroszem z IMGW i pracowałem nad tym ze śp. Michałem Pyką. Bazując na najbardziej aktualnej bazie danych meteorologicznych ECMWF (ERA5) średnie miesięczne ciśnienia na szczycie Everestu i K2 w latach 1979-2019 były następujące:
Everest (sezon wspinaczkowy - maj) - 333 hPa
K2 (sezon wspinaczkowy - lipiec) - 347 hPa
Everest (zima - styczeń i luty) - 324 hPa
K2 (zima - styczeń i luty) - 326 hPa

By łatwiej zrozumieć ciśnienie, można je wyrazić w metrach określając tzw. "wysokość odczuwalną".
Jako standard uznaje się zależność ciśnienia od wysokości w sezonie letnim na szerokościach geograficznych do 30 stopnia.
Znając ciśnienie panujące na szczycie można obliczyć na jakiej wysokości dane ciśnienie byłoby w sezonie letnim, gdyby szczyt znajdował się na szerokości geograficznej do 30 stopnia. Biorąc powyższe pod uwagę wysokości odczuwalne analizowanych szczytów są następujące:

Everest (sezon wspinaczkowy - maj) - 8925m
K2 (sezon wspinaczkowy - lipiec) - 8640m
Everest (zima - styczeń i luty) - 9134m
K2 (zima - styczeń i luty) - 9095m

Ciśnienie atmosferyczne i wysokość odczuwalna K2 zbliża się znacząco do Everestu dlatego, że szerokość geograficzna ma na ciśnienie większy wpływ zimą niż latem (K2 jest położony 8 stopni dalej na północ od Everestu).
Everest i K2 zimą są "odczuwalnymi" dziewięciotysięcznikami.

pozdrawiam
Robert Szymczak