Majkel Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Chyba wiem o co kaman bradderowi. Szanowane drogi
> z Trylogii alpejskiej mają tylko o plusika więcej,
> ale też są dłuższe i mają więcej trudnych wyciągów
> , więc jak by na to nie patrzeć to nie ta klasa. T
> atry, z całym szacunkiem, to też nie Alpy. Jeżeli
> chodzi o ekstremalność to można na to spojrzeć ina
> czej. Jak ktoś w czasach, w których topem u nas by
> ło VI. 7 i powiedział, że przeszedł VI.3 to myślę,
> że nikt by tego tak sklasyfikował. Na dzień dzisie
> jszy najtrudniejsza droga wspinaczkowa z liną ma 9
> c, co chyba by się przeliczało na VI.10, wiec poni
> ekąd trudno ją podpiąć pod granice trudności.
> A wracając do przejścia, to szacun i coś pięknego,
> taka akcja, w takim miejscu. Zajebista rzecz i mam
> nadzieje, że się pojawi jakieś video, bo chętnie b
> ym obadał jaki to ma dokładnie charakter. Projekt
> dojściowy od lewa też wygląda zacnie i trzymam kci
> uki, że puści.
Dokładnie. O "ekstremalności" takich obitych trudności świadczy chociażby to, że bardzo dobry sportowy wspinacz (Gaduła), zrobił ją jednego dnia, prowadząc wszystkie wyciągi i była to jego pierwsza droga w Tatrach (!). Jest to bardzo trudna, sportowa, obita 3-4 wyciągowa droga, na niewysokiej skałce, tyle że w Tatrach. Do extremalnych trudności (obiektywnie) trochę jej brakuje. Niczego to nie ujmuje przejściom i trudom włożonym w otwarcie tej drogi, by była pełna jasność. Chodzi mi tylko o zachowanie umiaru i proporcji. Zaraz się okaże, że robienie takich dróg i trudności to ekstremalna, górska przygoda, porównywalna z Dawn Wall.
Za nieporozumienie i oszukiwanie samego siebie uważam, też zaliczanie sobie tej drogi, nie zrobiwszy najtrudniejszego wyciągu.
PS. Odpowiadając BETONOWI - to czy robię V, VI.5 czy VI.10 nie ma tu nic do rzeczy.
Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2018-08-27 09:36 przez bradder.
