Zamieszczam - zapłaciłem po raz nie wiem który za tego Taternika - mając nadzieję na oprzytomnienie w temacie pochodzenia PZA i przypominam jednocześnie jaka myśl powodowała ojcami założycielami. Czy ta myśl przeżyła... to inna sprawa. Jednak PZA jest umocowane przez kluby, a nie KLUBY przez pza!
Cytat z Taternik nr 2 rocznik 1974
Walny Zjazd Klubu Wysokogórskiego
W dniach 2 i 3 marca 1974 r. odbył się
w pozbawionym śniegu i niemal wiosennym
Zakopanem Walny Zjazd Delegatów Klubu
Wysokogórskiego, którego głównym dziełem
było przekształcenie klubu w Polski Związek
Alpinizmu. Nad stołem prezydialnym
widniał napis „100 lat polskiej organizacji
taternickiej", wśród gości miejsca zajęli zasłużeni
taternicy starszego pokolenia — Bolesław
Chwaściński, Wiktor Ostrowski, Eugeniusz
Piątkowski, Kazimierz Saysse-Tobi-
czyk, Adam Sokołowski, Aleksander Schiele,
Stefan Zwoliński, w części obrad uczestniczyli
Zofia i Witold Paryscy. Zjazd otworzył
prezes Antoni Janik, przewodniczącym wybrano
Zdzisława Kozłowskiego, a jego zastępcami
— Adama Dobrowolskiego, Michała
Jagiełłę i Bernarda Koisara. W imieniu
Przewodniczącego GKKFiT zebranych powitał
dyrektor Departamentu Programowania i
Koordynacji, Adam Izydorczyk. Następnie
krótkie przemówienia powitalne wygłosili:
przedstawiciel MRN Jan Komornicki, wicedyrektor
TPN inż. Jerzy Zembrzuski, naczelnik
Grupy Tatrzańskiej GOPR, Michał Jagiełło,
członek ZG PTTK prof. Roman Pe-
retiatkowicz oraz przedstawiciel SZSP, Michał
Bucholz.
Część oficjalną zakończył okolicznościowy
referat dra Bolesława Chwaścińskiego, poświęcony
100-leciu istnienia polskich organizacji
taternickich. Tekst referatu drukujemy
w tym numerze w całości.
Po dokonaniu wyboru komisji proceduralnych
i problemowych, Zjazd wysłuchał sprawozdań
ustępującego prezesa KW, Antoniego
Janika, oraz przewodniczącego Głównej Komisji
Rewizyjnej, Juliana Łaszkiewicza. Obaj
mówcy ograniczyli swe wystąpienia do kilku
wybranych zagadnień o charakterze ogólnym,
po szczegóły odsyłając słuchaczy do powielonego
sprawozdania ZG KW * oraz do przekazanego
sekretariatowi elaboratu Komisji
Rewizyjnej. Prezes Antoni Janik wskazał
m. in. na dalszy szybki rozrost szeregów kadry
klubowej i jej aktywności w górach niemal
całego świata — z tak znakomitymi
osiągnięciami w czasie kończącej się kadencji,
jak I przejście ściany Acher Cziogha w
Hindukuszu, I wejście filarem Huandoy
Oeste, I kobiece przejście północnego filaru
Eigeru, nowa droga na Pik Kommunizma i
I zimowe wejście na Noszak, pionierskie w
całym światowym alpinizmie zimowym w
kategorii szczytów 7-tysięcznych.
Po krótkiej dyskusji, Walny Zjazd uchwalił
absolutorium dla ustępującego Zarządu —
na propozycję Wiktora Ostrowskiego uzupełnione
podziękowaniem za dobrą i ofiarną
pracę.
W godzinach popołudniowych odbyły się
posiedzenia komisji problemowych. Największą
frekwencją (2/3 delegatów) i najwyższą
temperaturą obrad cieszyła się Komisja Sta-
tutowo-Organizacyjna, która obradowała pod
przewodnictwem Adama Dobrowolskiego i z
udziałem obu przedstawicieli GKKFiT, dyrektora
Adama Izydorczyka i Ryszarda Łysakowskiego.
Drugi dzień rozpoczął się od uroczystości
otwarcia w Dworcu Tatrzańskim wystawy
fotograficznej „Polacy w górach świata",
obrazującej przeszło 100-letnią historię polskiego
taternictwa i alpinizmu, a przygotowanej
przez zespół KW pod kierownictwem
dra Chwaścińskiego. Na wstępie obrad plenarnych
Walny Zjazd nadał godność członka
honorowego KW następującym osobom:
Aleksiejowi Borowikowowi (ZSRR), Jerzemu
Hajdukiewiczowi, Arne R. Heenowi (Norwegia),
Kazimierzowi Kowalskiemu, Władysławowi Mandukowi,
Kazimierzowi Paszusze,
Arno Puśkaśowi (CSRS), Janowi Sawickiemu,
Adamowi Sokołowskiemu, Jerzemu War-
teresiewiczowi i Józefowi Nyce.
Zjazd przystąpił następnie do najbardziej
ważkiego punktu w całym programie — dyskusji
nad przekształceniem Klubu w związek
sportowy. Adam Dobrowolski zreferował
pokrótce przebieg obrad Komisji Statutowo-
-Organizacyjnej, która doszła do wniosku,
że — przy całym sentymencie i przywiązaniu
do nazwy i dorobku KW — konieczne
jest przeprowadzenie reformy struktury organizacyjnej
polskiego sportu wysokogórskiego,
i to przez przekształcenie Klubu w Polski
Związek Alpinizmu, zgodnie z uprzednio
opracowanym i akceptowanym przez GKKFiT
projektem statutu. W ożywionej dyskusji głos
zabrało kilkunastu delegatów i gości. Wątpliwości
dotyczyły strony prawnej aktu przekształcenia,
brzmienia nazwy organizacji
(pierwotnie proponowana brzmiała „Polski
Związek Wysokogórski"), przyszłego statusu
kół KW, miejsca w PZA dla alpinizmu nie-
wyczynowego itp. Jako ostatni zabrał głos
dyrektor Izydorczyk, który obszernie skomentował
projekt zmian, podkreślając z naciskiem,
że przewodnim motywem reorganizacji
jest dobro polskiego ruchu wysokogórskiego,
o które ostatecznie wszystkim chodzi.
Adam Dobrowolski odczytał tekst zaproponowanej
przez Komisję Statutowo-Organiza-
cyjną uchwały, która została przez Walny
Zjazd przyjęta 56 głosami przy 2 przeciwnych
i 5 wstrzymujących się:
Walny Zjazd Delegatów Klubu Wysokogórskiego
uchwala: 1) Zmienia się nazwę i statut Klubu
Wysokogórskiego zgodnie z załączonym tekstem.
2) Majątek Klubu Wysokogórskiego staje się majątkiem
Polskiego Związku Alpinizmu. 3) Do czasu
przekształcenia się kół Klubu Wysokogórskiego
w samodzielne jednostki organizacyjne — działają
one na prawach oddziałów terenowych Polskiego
Związku Alpinizmu.
Po sprawozdaniu Komisji Matki, która
przedstawiła proponowany skład przyszłego
zarządu PZA, kolejno wypowiadali się krótko
przewodniczący poszczególnych komisji
problemowych: Marek Nowicki (Komisja
Spraw Tatrzańskich), Andrzej Heinrich (Komisja
Sportowo-Wyprawowa), Jerzy Hajdu-
kiewicz (Komisja Bezpieczeństwa), Ryszard
Kozioł (Komisja Szkolenia), Andrzej Sikorski
(Komisja Propagandy), Tadeusz Solicki (Komisja
Sprzętowa) i Janusz Onyszkiewicz
(Komisja Taternictwa Jaskiniowego). W imieniu
Komisji Wnioskowej, której przewodniczył
Roman Bebak, wystąpił Marek Nowicki,
referując poszczególne dezyderaty i wnioski.
Dwa spośród przyjętych przez Walny Zjazd
wniosków odnoszą się do naszego pisma.
Pierwszy z nich postanawia, że „Taternik"
staje się obecnie oficjalnym organem Polskiego
Związku Alpinizmu, drugi zaś —
zgłoszony przez dra Chwaścińskiego —
stwierdza w skrócie, co następuje: „Biorąc
pod uwagę, że powołany w 1963 r. przez
Walny Zjazd Delegatów Klubu Wysokogórskiego
Komitet Redakcyjny Taternika dotychczas
ani razu się nie zebrał i nie przejawił
(...) działalności, jak również powołany
równocześnie zastępca redaktora nie objął
dotychczas swojej roli", czasopismo natomiast
wychodzi na zadowalającym wszystkich
poziomie, „Walny Zjazd Delegatów Klubu
Wysokogórskiego postanawia znieść powołany
w swoim czasie Komitet Redakcyjny i
powierzyć prowadzenie Taternika wyłącznie
kol. Józefowi Nyce (...) *. Uchwałę tę w skróconej
formie (...) należy ogłosić w Taterniku."
Po zakończeniu obliczeń przez Komisję
Skrutacyjną, jej przewodniczący, Aleksander
Pańków, przedstawił wyniki wyborów do
władz Polskiego Związku Alpinizmu. W
skład Zarządu weszły następujące osoby:
Janusz Baryła
Alicja Bednarz
Michał Bucholz
Ryszard Dmoch
Marek Janas
Antoni Janik
* Komitet nie działał wprawdzie jako ciało kolegialne,
niemniej jego członkowie, zwłaszcza R.W.
Schramm i J.A. Szczepański, często wspierali mnie
cennymi radami i uwagami. Dziękuję więc wszystkim
za tę pomoc, a także za to, że treść pisma
swymi nazwiskami firmowali. Dla ścisłości dodam,
że Komitet Redakcyjny powstał już w latach
1956—57, a w częściowo zmienionym składzie —
w maju 1963 r. (uchwałą Plenum ZG KW, które
mi powierzyło redagowanie pisma). Józef Nyka
Ryszard Kozioł
Stanisław Kuliński
Zdzisław Kozłowski
Bernard Koisar
Marek Nowicki
Józef Nyka
Janusz Onyszkiewicz
Andrzej Paczkowski
Tadeusz Solicki
Ryszard Szafirski
Wojciech Tędziagolski
Hanna Wiktorowska
Do Głównej Komisji Rewizyjnej:
Janusz Beksiak
Halina Kruger
Leszek Łącki
Bogdan Mac
Andrzej Paulo
Tadeusz Rewaj
Krzysztof Tomaszewski
Julian Łaszkiewicz
Po zamknięciu Zjazdu odbyło się pierwsze
posiedzenie Zarządu PZA, który dokonał wyboru
prezesa w osobie Andrzeja Paczkowskiego
oraz 3 wiceprezesów — w osobach
Ryszarda Kozioła, Zdzisława Kozłowskiego
i Stanisława Kulińskiego. Sekretarzem generalnym
pozostała Hanna Wiktorowska, zaś
urząd skarbnika powierzono Antoniemu Janikowi.
Józef Nyka