Opis technik lodowych
[
pl.wikipedia.org]
I trzeba miec ukonczone technikum aby praktykowac.
Technika "on-sight":
W tej, obecnie najbardziej popularnej, technice wspinacz trzyma w jednej ręce czekan, w drugiej czekanomłotek, a na nogach ma raki. Posuwanie się do góry polega na wbijaniu na przemian czekana, czekanomłotka i raków w lód. Umożliwia to w dobrych warunkach dość szybkie pokonywanie ściany bez konieczności kucia w lodzie stopni.
Technika kucia stopni:
Czasami, gdy nie można inaczej, wspinacz przechodzi z trybu "on-sight" do trybu kucia stopni w lodzie za pomocą łopaty czekana, zwykle jednak stara się tego unikać, ze względu na duży wysiłek i stratę czasu. Technikę tę najczęściej stosuje się w bardzo miękkim lodzie/śniegu, uniemożliwiającym styl "on-sight".
Technika ławeczkowa
- przypomina bardzo technikę hakową wspinaczki skalnej. Zamiast haków stosuje się tutaj jednak śruby lodowe, które wkręca się w lód . Na śrubach zawiesza się specjalne małe drabinki, zwane ławeczkami, na których stojąc wkręca się kolejne śruby. Jest to również bardzo czasochłonna i uciążliwa technika, stosowana w miejscach występowania bardzo twardego lodu, lub bardzo przewieszonego terenu uniemożliwiającego technikę "on-sight".
Oprócz pokonywania ścian, we wspinacze lodowej stosuje się specyficzne techniki pokonywania szerokich szczelin lodowych, przekopywania się przez bariery seraków, wykuwania platform pod obozowiska, poręczowania dróg zejścia itp. Wszystkie te czynności w zasadzie nie są wspinaczką sensu stricto, a raczej przypominają działania inżynieryjno-sapersko-oblężnicze.
AMEN.
....Gleba pod drogą jest płaska, porośnięta trawą i bez kamieni.