Re: Pierwsza bezpieczna - SONDA

JKclimber Napisał(a):
-------------------------------------------------------

> A co do cofania się to niech mi ktoś powie jaka
> jest różnica między wróceniem do półki, czy
> NHR albo nawet kliku ruchów od zejścia do gleby?
> Tu i tu możesz wyrestować do zera.

Różnica jest taka, że gleba jest poziomem bazowym i tyle - wyszedłeś z bazy to klamka zapadła (nie jest to żadne górskie odniesienie).

Argumenty, że jak sie zeszło o własnych siłach to jest ok są moim zdaniem baaardzo kiepskie, bo nie trudno mi wyobrazić sobie sytuację następującą:

wchodzę metr czy dwa w średnich trudnościach (ale źle odczytawszy sekwencję przez co jest trzy razy trudniej), po czym schodzę na totalnym oparze do ziemi (zejście jeszcze sie udało, bo chwyty już znam to dałem radę). W duszy wiem doskonale, że jakbym nie zlazł to nie byłoby opcji na pójście drogi, bo skwasiło mnie totalnie, a wspinania jeszcze hoho, a tuż przed nosem trudna wpinka (może nawet łatwa, ale na OSie nietrudno popitolić wszystko co się da).
Na drugą próbę (nie widzę możliwosci nazywania tego inaczej) idę wypoczęty (i nie ma znaczenia czy wypoczywałem godzinę pod skałą związany liną jak kretyn< bo myślałem, że mi to OSa uratuje> czy odszedłem do cienia na okłady z młodej piersi) i z rozpoznaną sekwencją - czyli mam wszystkie atuty, których mi brakowało jak szedłem OS.

Dla mnie schodzenie w powyższym kontekście i zaliczanie OS to zwykłe naciąganie stylu przejścia, o wiele bardziej żenujące nawet niż powieszenie liny żeby sobie nóg nie połamać.

Gdybym był świadkiem opisanej przeze mnie sytuacji, a gość twierdziłby, że pociągnął OSem to nazwałbym go żałosnym ściemniaczem, a styl jego przejścia opisał słowami: typ zjebał sekwencję, dojrzał po dwóch metrach, jakoś cudem dotelepał się do gleby, poszedł drugi raz i twietrdzi, że ma OS - cudowna taktyka zwielokrotnienia liczby prób w stylu Od Strzała...


ako Napisał(a):
-------------------------------------------------------
> Co do wątku pobocznego o stylach:
> - dla mnie cofanie się o własnych siłach, we
> wszystkich przypadkach, jest elementem taktyki i
> nie obniża stylu,

Taktyka to umiejętne zaplanowanie przejścia mając niewystarczającą liczbę informacji - wyobrażenie sobie możliwych scenariuszy pokonania trudności(a nie doświadczenie ich) i wybranie najbardziej optymalnego rozwiązania. Nie jest to wyścig zbrojeń, nie liczy się kto ma lepsze lornetki czy okulary tylko kto ma wystarczające doświadczenie pozwalające gołym okiem odczytać drogę.

> - zeskok bez obciążania przelotu jest
> równoznaczny z odpadnięciem ale przyjmuję też
> argumenty tych, którzy twierdzą inaczej .. ;-)

O skakaniu już pisałem - uważam, że to tylko próba zamaskowania albo lekkiego wyprzedzenia nieuchronnego odpadnięcia.

Pozdrawiam P.