Re: Co się zdarzyło w obozie drugim - Everest 2012

Temat nie jest tak klarowny jak tu się niektórym wydaje. Te tzw. nieporozumienia wynikają jeszcze, a raczej przede wszystkim z tego, ze próbuje się na siłę dopasowaćw Himalayach standardy z nizin (gór niższych). A to coś zupełnie innego. Wejście na ośmiotysięcznik to nie wycieczka zakładowa. Tam nie ma opieki i bezpieczeństwa jak na dole. Bo sie nie da! Tylko, ze zrobiło się to strasznie modne. A Ewerest przyciąga. No bo jak tu się pochwalić znajomym, ze się było na G2 albo na ChoOju. A co to takiego? Za to Everest każdy kojarzy! I nawet dosyć się nadaje z racji swojej stosunkowo stabilnej pogody. Tylko, że to prawie 9tys. Ja nie wyobrażam sobie, żebym wybrał się na 8.5tys., jak nie byłem nawet na 7tys. No tak, tu z tlenem i takie tam... Ale jak coś pójdzie nie tak to nie ma żadnego marginesu. Jak w 2008 był obryw na K2 i odciął będących powyżej to nie mieli szans zejścia. Dlaczego? Bo założyli, ze teren jest oporęczowany. Nie mieli nie tylko umiejętności, ale nawet czekanów. Tzn. były tam osoby mające po jednym czekanie. Na poręczówkach wystarczy. Ale jak poręczówki zerwało to oni zostali... na zawsze!
Sorry, ale nie pchaj się na ośmotysięcznik jak nie wiesz co to jest. W biznesie prawnicy powiedzą: nie czytałeś umowy to masz problem! A W Himalayach ja powiem: nie wiesz na co się rzucasz, to nie miej do kogoś pretensji.
A Iwona nie byla zostawiona bez opieki, bo była z szerpą. Lepszej opieki nie trzeba. Wiem bo sam to widzałem na innych wyprawach.
I co raz się nie udało i wielka tragedia. Bo komuś się wydaje, że wystarcza zapłacić i góra moja. Trochę pokory dla góry. Na G2 rozmawiałem ze Szwajcarem, który był tam już trzeci raz i znów mu się nie udało. Bo tak się złożyło. Pech. Pogoda, zdrowie, brak determinacji, koordynacji. Tam musi tyle czynników zagrać, że wejście jest na prawdę mało prawdopodobne jak się to przeanalizuje. Zresztą można łatwo znaleźć przykłady jak to wiecy i ambitni wspinacze i Alpiniści odpuszczają bo zabrakło determinacj. Bo dla kogoś kto tam nie był jest to niewiarygodne zaskoczenie i najlepsi nie dają rady (psychicznie).
I jeszcze jedno. W prasie (wspinaczkowej i innej) co rusz czyta się o wyczynach jak to ktoś z cukrzycą wszedł na Aconcagua, ktoś bez nogi na inną trudną górę, ktoś chory na coś tam, ktoś 80-letni też. I potem czyta sobie to ktoś przy biurku i myśli sobie: Chorzy wchodzą to ja też mogę! Tylko on nie wie, że za wejściem takiej osoby stoi czasem wiele zaangarzowanych osób, wiele lat przygotowań i olbrzymia, nieprzeciętna determinacja. Determinacja jakiej prawie nikt inny nie ma.
Nie, Iwona nie weszła nie dlatego, ze jej lider nie pozwolił. Ona nie dała rady. Rysiek, jak widzi, ze klient ma szanse to nikogo nie zawróci. Wiem bo byłem z nim na wyprawach. Zresztą nie jest w tym nic odkrywczego, że wejście klienta jest dla niego najlepszą reklamą. Ale jak ktoś nie ma szansy, to niech nie wymaga, że będzie go za rączkę sprowadzał do bazy. Zwłaszcza, że są Szerpowie. A Szerpa to nie tragarz (jak się tu komuś wyżej wydaje) tylko przewodnik wysokościowy, zwykle znający górę i warunki na niej bardzo dobrze. Jak odzyskiwałem wzrok po ślepocie śnieżnej, to przez IceFALL też sprowadzał mnie szerpa, a nie Rysiek. Jak ktoś był na Gasherbrumach to wie, że tamtejszy IceFall jest jednym z trudniejszych. I bynajmniej nie czułem się przez lidera opuszczony - wręcz przeciwnie - trudno mi było więcej wymagać.
I jeszcze jedno. Osoby wybierające się na wyprawę, a nie wystarczająco do niej przygotowane przejawiają swoisty egoizm. Bo ja też zapłaciłem i ja też chcę wejść. A, że przez to szanse innych się zmniejszają to już nie mój problem. Bo takie nieprzygotowane osoby są obciążeniem dla innych: trzeba z nimi iść wolniej, trzeba nosić ich rzeczy... Ale co tam, gwarancją wejścia jest przecież zapłacenie liderowi.
Ewidentną wadą tzw. wypraw komercyjnych jest to, że uczestnicy zwykle się nie znają wcześniej. I nie stety, ale ktoś kto tylko zapłacił nie może się równać z tym kto zapłacił i się przygotował. Zresztą i przygotowanie też często nie wystarcza. Znam osoby, które jak nikt zasługują na wejście, a mimo nawet kilku wypraw nie udało się. Bo tak się złożyły warunki niezależne. I nie mają pretensji do lidera tylko do siebie.
A obsmarować lidera na forum jest łatwo! Znacznie łatwiej niż przykładowo przebiec maraton przed wyprawą. Tylko, że maratończyk ma większe szanse wejścia (tylko większe, ale to już dużo), a obsmarowywanie na forum jest po prostu żałosne...