Proszę [Dr]aństwa,
informacja o niniejszym wątku dotarła do mnie niejako przy okazji redagowania powyższej odpowiedzi opublikowanej przez Jurka. Sądzę, że nie będzie nietaktem gdy zauważę, że Jurek w trakcie ustalania tekstu był jedyną osobą, która proponowała usunięcie kontrowersyjnych treści, większość zarządu fundacji uznała, że dowcipy są w granicach dobrego gustu... jak widać niesłusznie niestety... no i teraz ten co podpisał w imieniu zarządu zbiera cięgi za humorystyczne podejście swoich kolegów.
Jako, że adwersarze ochoczo szafują tytułami naukowymi pozwolę sobie załączyć im ku rozwadze cytat z "Doliny Białej Wody" Szalonego:
"Są (pięknoduchy) dumni z osiągnięcia określonego "statusu społecznego" np. w postaci naukowego tytułu magister. Dziedzina wiedzy, w której zdobyli ten zaszczytny tytuł jest oczywiście bardzo ważna. Jeżeli takie bydlę ma w domu rzecz niezwykłą, powiedzmy komputer, to zachowuje się przy wejściu do lokalu klubowego tak, jakby końcówka tego urządzenia była podłączona do banku informacji Pentagonu.
Problemy, także skalne, innych ludzi są "pikuś". Ostentacyjnie poszukują "samotności" i podkreślają swoją nieprzystosowalność do podłego świata, ale gdyby któregoś dnia wszyscy ludzie zginęli egzystencja pięknoduchów straciłaby swój sens.
Ale najpotworniejsze szkody wyrządzają ci osobnicy w tzw. literaturze górskiej i w ogóle we wszystkich aspektach środowiskowego życia. Jedyną naturalną pułapką, w którą można złapać taką gadzinę jest zazwyczaj działalność dla dobra polskiego alpinizmu, przejawiająca się w niezwykle światłych reformach, takich jak np. kodyfikacja stopni, uprawnień itp. Wtedy mimowolnie wpadają w macki zwykłych skurwysynów."
Przy okazji niejako odniosę się z mego osobistego punktu widzenia do owej pozornej niechęci zarządu fundacji względem wspinaczki sportowej. Otóż onegdaj zebranie zarządu odwiedził osobnik o kształtach, które uprawniałyby go do reprezentowania sumo lub kampanii piwowarskiej. Fakt iż przyszedł gardłować w sprawach wspinaczki sportowej (w stylu dalekim od kultury wypowiedzi) mnie osobiście wielce ubawił. Tenże podniesionym głosem począł się kategorycznie domagać by fundacja (podobnie jak czyni to PZA) większość swoich środków bezwzględnie przekazała na rzecz owej "wspinaczki sportowej". Część argumentów byłaby może i nawet do przełknięcia, gdyby nie fakt, że w trakcie debaty delikwent bez żadnej żenady wyjaśnił, że gros pieniędzy przeznaczanych na wspinaczkę sportową jest po prostu przeżerana przez sędziów, układaczy dróg i innych panów i panie, natomiast szeregowy uczestnik takich zawodów ma z tego tyle, że czasem złapie jakiś ochłap postaci nagrody, natomiast większość środków na swoje utrzymanie i treningi musi i tak pozyskać od swego klubu, sponsorów i rodziców. Tak więc oświadczam, że ja osobiście zawsze będę głosował przeciwko utrzymywaniu armii pasibrzuchów, którzy wspinaczkę sportową traktują jako swój prywatny sposób na zorganizowane uprawianie kasojebstwa.
Jacek Rządkowski.