Re: Rozcięganie po treningu - obalanie mitów

Wiem czym jest pliometria, ale jak sam przeczytasz przy wielu treningach wykorzystujących pliometrię trzeba postępować z nimi bardzo ostrożnie, bo przynajmniej na początku tego rodzaju treningu bardzo często zdażają się ostre kontyzje , właśnie związane z tym, że są to treningi przeciążające


Czas, który zyskamy, nie jest jednak jedynym istotnym czynnikiem przemawiającym na korzyść cyklu treningowego o mniejszej częstotliwości. Trening pliometryczny należy do treningów obciążających znacznie system mięśniowy wraz ze ścięgnami i przyczepami kostnymi. Przykładem dolegliwości związanej ze zbytnim, mechanicznym obciążeniem struktur mięśniowych, jest choćby mięsień czworogłowy uda oraz jego ścięgno przyczepiające się na przednim brzegu (guzowatości) górnej nasady kości piszczelowej.
Szczególna ostrożność jest więc zalecana w przypadku dzieci lub młodzieży (choroba Osgood-Schlattera) oraz na początku sezonu, jak i po przebyciu kontuzji lub choroby. Trenując dwa razy w tygodniu (zamiast czterech) zmniejszamy przynajmniej teoretycznie ryzyko wystąpienia kontuzji.

cytat ze strony [my.opera.com]

. I one też nie powinny przeciążać organizmu ponad 100% siły. Tylko nie siły spoczynkowej tylko tego rozciągniętego mięśnia. Siła spoczynkowa mięśnia zależy od jego rozciągania przez siłę zewnętrzną, wtedy mostki A-M się rozciągają i jest więcej miejsc wiązania, a co za tym idzie większa siła skurczu. Działa to jednak tylko, gdy mięśnie są rozci ągfane epizodycznie, a nie gdy naciągniemy włókna.