> nieasekurowalny
Irytuje mnie nie od dzisiaj ten przymiotnik. Po pierwsze z powodu nieszczególnego brzmienia.
Przyjmuję jednak, że to tylko mój problem, bo mam lepszy słuch od wzroku. Po drugie, co to słowo
do cholery oznacza? Czy nie potrafi się tam asekurować ten, kto taką opinię wygłasza, czy też
szerzej, nikt by tam nic sensownego nie osadził. Fakt, zdarzało mi się nie raz nie asekurować,
ale nie dlatego, że się nie dało, tylko dlatego, że mi się po prostu nie chciało np. tracić na to
czas lub nie odczuwałem racjonalnej potrzeby. Po trzecie wreszcie, może najważniejsze,
taka opinia może skutkować tym, że następni śmiałkowie kiedy wejdą w teren mający opinię
nieasekurowalnego nawet nie będą próbować zakładania asekuracji...
Jakie inne słowo można zaproponować w zamian? Może trudną asekurację, albo wątpliwą, albo czasochłonną?
A może opisowo: wymagająca znajomości rzeczy oraz cierpliwości. Teraz przykład żeby nie było gołosłownie:
ilekroć robiłem z kursantami filar Leporowskiego na Kozim Wierchu to po przejściu trudności, czyli
ponad tarasami zawsze wychodziłem na prowadzenie. Po pierwsze, mniejsze jest prawdopodobieństwo
aby instruktor był kamieniodawcą, to jasne. Po drugie, była okazja pokazania/zademonstrowania jak
można asekurować się w takim terenie. Uwierzcie nie jest to tam łatwe. Ale nie było nieasekurowalne.
Po trzecie, już na koniec, zawsze sobie obiecywałem, że następnym razem znajdę lepszy wariant
przejścia tych wyciągów. Próbowałem w różnych miejscach, nigdy nie szedłem po tych samych śladach,
a i tak lepszych pasaży nie znalazłem. Ale też nigdy nie przyszło mi do głowy aby tamten teren nazwać
nieasekurowalnym.
pozdrawiam W$