09.02.2004 11:47
Komunikat w sprawie tablic
Bardzo nas cieszy, że tyle emocji wzbudziły tablice na Jurze Krakowsko – Częstochowskiej, ostrzegające przed niebezpieczeństwami. Widać, że temat jest bardzo ważny, skoro tak gorące wpisy, chociaż są one z tego samego kręgu osób.
Ale tablice także dotyczą konkretnego miejsca, które jest odwiedzane przez ludzi, którzy uprawiają sporty wysokogórskie. A więc tak naprawdę jest to temat wąski i bardzo konkretny.
Poniżej kilka naszych wyjaśnień i myślę, że na razie damy sobie spokój z tym tematem.
I tak:
O tablicach ostrzegających rozmawiałem z Piotrem van der Coghenem już 6 – 7 lat temu. To wtedy pojawiliśmy się po raz pierwszy z „Kręciołą” na Jurze w ramach programu telewizyjnego „Bezpieczne Wakacje”. A powodem naszego przyjazdu był tragiczny wypadek, jaki tam się wydarzył, kiedy jeden z turystów wspinających się po ścianie, korzystał z umocowanych tam absolutnie amatorskich ringów. Były one zrobione w dobrej wierze, ale z tego co pamiętam, użyto do nich konstrukcji z drutu betonowego. Pękł, poszkodowany został kaleką na całe życie i toczyły się sprawy sądowe. Ringi były zamocowane w bardzo różnych miejscach i kupiliśmy specjalistyczną wycinarkę do metalu, razem z urządzeniem prądotwórczym, aby wtedy Grupa Jurajska ringi te zlikwidowała.
Od tamtego momentu zaczął się nasz bardzo bliski kontakt z wtedy JOPR-em, a poprzez nich – z całym GOPR-em. Zrobiliśmy bardzo dużo programów związanych z szeroko pojętym propagowaniem bezpieczeństwa w uprawianiu sportów górskich. Wiele z tych programów realizowaliśmy w Jurze Krakowsko – Czestochowskiej. Od samego początku dziwiło mnie, że przy ani jednej jaskini nie ma żadnych tablic ostrzegawczych, a każdy, bez wyjątku każdy sezon przynosił i ciągle przynosi tragiczne opowieści. Takie tablice w moich podróżach widziałem na całym świecie – w USA, w Kanadzie, w Nowej Zelandii, ostrzegające nawet przed wejściem na niewielkie wzniesienie tych, którzy są chorzy na serce. Metalowe, drewniane, małe, duże, zazwyczaj w jakimś stylu związanym z ogólną informacją parkową. Mają tradycje wielu dziesiątków lat i są stałym elementem krajobrazu. I o takiej idei ciągle mówiłem Piotrowi licząc na to, że jego ekipa pomoże nam później je rozstawiać.
Projekt tablic wypłynął od nas i związany jest najbardziej z podobnymi, znanymi już w Polsce tablicami ostrzegającymi o niebezpiecznych miejscach na drogach. Kolor żółty i czarny to także kolory najbardziej związane z ostrzeżeniami. Znaleźliśmy sponsora na ich wykonanie i zaczęliśmy je konstruować. Wtedy okazało się, że terenem Jury administruje kilku gospodarzy (przede wszystkim Parki Krajobrazowe). Mało tego – okazało się, że powstały nawet przepisy na temat kształtu, koloru i wyglądu takich tablic. Tylko są one zapisane wyłącznie jako dokument, nikt nigdy takiej wykonanej i ustawionej – nie widział. Dlatego nasze są pierwszymi i nie ostatecznymi. Parki Krajobrazowe w tym momencie, kiedy tablice zostały wykonane, przejęły całą dalszą logistykę na siebie, czyli to one decydowały, tylko i wyłącznie one, o miejscu, gdzie mają stanąć. I także ekipy z Parku Krajobrazowego tablice te instalowały. My także uważaliśmy, że tablica powinna stać tuż przy miejscu, którego dotyczy. Ale istotnie, to nie my możemy o tym decydować.
Tablice stanęły i już po chwili dwie z nich zostały zniszczone.
No i teraz, kiedy niszczone są następne, postanowiliśmy to pokazać w naszym Programie Kręcioła – i rozgorzała dyskusja. Zgadzamy się, że tablice powinny być ustawione w innych miejscach, ale jak przeczytaliście – nie mieliśmy na to najmniejszego wpływu. Jeśli chodzi o ich wygląd – wszystko można przedyskutować, najważniejsze, że uczyniliśmy pierwszy krok – poinformowaliśmy ludzi o niebezpieczeństwie. W przyszłości mogą wyglądać tak, jak to jest zapisane w odpowiednich przepisach, tylko – ile jeszcze upłynie czasu zanim zobaczymy pierwszą wykonaną w ten sposób?
Ale zupełny odpał i kompletna paranoja, kiedy wczytaliśmy się w ton dyskusji. A więc nawoływanie do niszczenia ich, wycinania, demontowania od ludzi, którzy sami korzystają z tych miejsc uprawiając sporty górskie – to się po prostu w głowie nie mieści. Jak trzeba mieć pokręcone myślenie, żeby w ogóle coś takiego napisać! Podejrzewam, że kolesie ci w każdej następnej sytuacji, która nie będzie wzbudzała ich akceptacji, poderżnęliby linę tylko po to, aby dopiąć swego. Dzikie skurwysyństwo, które odbiera szansę na życie. Ja widziałem zdjęcia ludzi, którzy pijąc gorzałę spadali w jaskiniach na samo dno. Zdjęcia tragiczne i głupie, bo ludzie bez żadnej asekuracji schodzili do pionowych jaskini. Widziałem zdjęcia ludzi, którzy spadali z murów ruin, ponieważ po browarze dostawali husarskiego odlotu. I w tym momencie, kiedy możemy dyskutować o kształcie, miejscu, kilku kolesi z Brytana uzurpuje sobie prawo do gospodarowania tym miejscem.
To gdzie jesteście, kiedy wariaci w podkoszulkach, bez żadnych dodatkowych lin asekuracyjnych, bez żadnego przygotowania schodzą do jaskini, aby później przez tydzień walczyć o życie? Tradycja żeglarska i kiedyś tworzona tradycja ludzi gór wymaga zawsze pokory i w każdej chwili niesienia innym pomocy. Wasze wezwania, koledzy, o brzeszczotach, wyrywaniu, niszczeniu, dewastowaniu – są wezwaniem do śmierci.
Jesteście cząstką, maleńką cząstką ludzi którzy korzystają z tych miejsc. Nikt nie jest ich właścicielem i nikt nawet przez pół minuty nie powinien dopuszczać sobie takich kombinacji do łba.
Kiedy my organizujemy Przystanek Woodstock, ślepo wierzymy ludziom z Pokojowego Patrolu, którzy nam pomagają, niosą pomoc, służą innym. Ba – my balibyśmy się stanąć obok Was, Brytanów, kiedy ktokolwiek z naszej ekipy miałby zjechać na tyrolce. Jeśli chcecie się tego zaufania nauczyć, zapraszam na nasze szkolenia Pokojowego Patrolu. Ale nie obrażajcie ludzi, nie obrażajcie ich wysiłku, nie budujcie atmosfery grozy.
Będziecie chcieli to zniszczyć – zniszczycie. Ale od tej pory, od tej chwili, po tym co napisaliście w Księdze Gości, także i Was czynimy odpowiedzialnymi za to, co dzieje się na Jurze i za to, co się zdarzy. Nie obrażajcie tych, którzy formalnie pilnują tam porządku i niosą pomoc tym, którzy znajdują się w ostatecznej sytuacji. Chcecie to zrobić lepiej? Bądźcie tam 24 godziny na dobę, pilnujcie, uważajcie, ostrzegajcie. A jak już macie wyżynać tablice – to tak jak ze sprzętem do ratowania życia – połóżcie to obok, nam się ta konstrukcja jeszcze na coś przyda.
Aha. Ostatnio kupiliśmy 100 inkubatorów w kolorze fioletowym. Rozjechały się po całej Polsce. Aż strach pomyśleć, jakby któremuś z Brytanów się ten kolor nie podobał. Inkubatora się nie przecina brzeszczotem, można go rozjebać młotkiem.
Obraziliście nas bardzo, kwestionując komunikat ogłoszony podczas Finału przez Naczelnika GOPR-u, Jacka Dębickiego. W efekcie rozlokowania tablic ilość wypadków zmniejszyła się o 20%. W tych 20% na pewno jest ktoś, kto po prostu żyje.
(Jurek)
i zdjecie z jezykami/w stylu-pocalujcie wuja w ch.../
[
www.wosp.org.pl]