Re: Slów kilka na temat etyki wspinaczkowej.

A ja odnoszę zupełnie inne wrażenie (Paszczu). Uważam że własnie Forum stanowi świetne pole do wypracowania zasad bez biurokratycznej czapy lub uzurpacji tych którzy rzeczywistość uznają za swoją własność (moja umiłowana"Wyborcza"). Na forum można dyskutować w znacznie szerszym gronie niż w tym które zebrałoby się fizycznie, dyskusja ma charakter publiczny, "mataczenie" (argumentami) łatwo wyczuć. Jeśli chodzi o autorytety to wystarczy podpisać się nazwiskiem lub środowiskową ksywą.Także na forum od razu masz tak pożądaną możliwość piętnowania "przestępcy" a ten z kolei mamożliwość (czasami) skutecznej obrony. I proszę nie powojujcie się na przykład piachów. Tamte reguły musiały sięgnąć do wzorców saksońskich gdyż to była tradycja tego rejonu.Przypominam że tatry leżą na Podhalu a tradycją miejscowej ludności ( sam jestem z ojca góralem) należy śleboda nie ordnung. Tradycja tatrzańskiego wspinania to raczej lata trzydzieste i do tch wzorców należało by sięgać ( przy uwzględnieniu rozmaitych przemian dotyczących zarówno sprzętu jak i nowo powstałych dyscyplin takich jak wspinaczka sportowa, nowoczesna hakówa, dry toolingitp.) Jest to temat na bardzo szeroką dyskusję i wyjść musimy od zdefiniowania co jest naszą tradycją w Tatrach i na ile się jej trzymamy.